Γράφειο ο Αλέξανδρος Δαλέκος
Όσοι έχουν αρχίσει να επενδύουν ή ετοιμάζονται να επενδύσουν σε γιγαντιαίους, πολυδάπανους τερματικούς σταθμούς υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) από τον Καναδά ως την Αυστραλία βρίσκονται πλέον αντιμέτωποι με το φάσμα της απώλειας δισεκατομμυρίων δολαρίων καθώς η συνεχιζόμενη πτώση της τιμής του πετρελαίου έχει συσσωρεύσει μαύρα σύννεφα πάνω από την αγορά υδρογονανθράκων.
Η πτώση των τιμών εξαιτίας της πρόσφατης απόφασης του Οργανισμού Πετρελαιοεξαγωγικών Χωρών (OPEC) να διατηρήσει σταθερή την παραγωγή του «μαύρου χρυσού» – κυρίως κατόπιν της σθεναρής στάσης της Σαουδικής Αραβίας – απειλεί να πλήξει ακόμη και κολοσσούς του πετρελαϊκού κλάδου, όπως η Shell και η Chevron.
Οι εταιρείες αυτές έχουν ήδη δεσμεύσει πόρους ύψους 250 δισεκατομμύρια δολαρίων για την κατασκευή τερματικών σταθμών LNG κατά τη διάρκεια της τελευταίας 7ετίας για να μπορέσουν να ανταποκριθούν στην υψηλή ζήτηση LNG από τις χώρες της Ασίας.
Για να μπορέσουν να χρηματοδοτήσουν αυτά τα projects, οι εταιρείες προέβησαν σε προπώληση αερίου και μάλιστα σε τιμές συνδεδεμένες με τις τρέχουσες τιμές του πετρελαίου. Τα συμβόλαια πώλησης LNG είναι συνήθως διαρκείας 30 ετών και δεν αποκλείεται, εφόσον οι τιμές του πετρελαίου ανεβούν ξανά, οι απώλειες των εταιρειών να περιοριστούν. Ωστόσο, με βάση τα σημερινά δεδομένα, τα κέρδη που θα έχουν οι εταιρείες θα είναι μικρότερα από αυτά που είχαν πχ προϋπολογίσει πριν από έξι μήνες όταν η τιμή του «μαύρου χρυσού» είχε κορυφωθεί.
Την ίδια στιγμή, προβληματισμός επικρατεί και στους παραγωγούς σχιστολιθικού αερίου στις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι παραγωγοί αυτοί είχαν στηριχθεί στο πλεονέκτημα του μικρότερου κόστους. Πλέον, ο ανταγωνισμός που θα αντιμετωπίσουν θα είναι σκληρότερος. Ακόμη κι έτσι όμως, οι συνέπειες που θα υποστούν οι παραγωγοί αυτοί θα είναι μάλλον μικρότερες, διότι η τιμή του αμερικανικού σχιστολιθικού αερίου είναι συνδεδεμένη με την εγχώρια τιμή αερίου στις ΗΠΑ.
Σημειώνεται ότι αυτή τη στιγμή υπάρχουν δύο τερματικοί σταθμοί LNG υπό κατασκευή στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το πρώτο εξ’ αυτών, στη Λουϊζιάνα, αναμένεται να ολοκληρωθεί το 2015 και το δεύτερο το 2018. Ουσιαστικά, πρόκειται για εγκαταστάσεις που παλαιότερα χρησιμοποιούνταν για την αεριοποίηση εισαγωγών LNG και πλέον θα λειτουργούν αντίστροφα, δηλαδή θα υγροποιούν αέριο προς εξαγωγή.
