Γράφει ο Αλέξανδρος Δαλέκος
Η διαφαινόμενη οριστική εγκατάλειψη της κατασκευής του αγωγού South Stream, ο οποίος επρόκειτο να καλύψει τις ανάγκες των κρατών των Δυτικών Βαλκανίων με φυσικό αέριο προερχόμενο από τη Ρωσία έχει ανοίξει την όρεξη αμερικανικών εταιρειών να καλύψουν το κενό.
Όπως προέκυψε κατά τη διάρκεια πρόσφατου συνεδρίου που οργανώθηκε στις Βρυξέλλες, εφόσον το νομικό πλαίσιο ενισχυθεί, καταργηθούν γραφειοκρατικά εμπόδια και καταπολεμηθεί η ενδημική διαφθορά σε πολλές από τις χώρες της περιοχής, τότε αμερικανοί επιχειρηματίες εμφανίζονται πρόθυμοι να επενδύσουν.
Οι σκέψεις αυτές ενισχύονται επίσης από το γεγονός ότι λόγω του σχιστολιθικού αερίου, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα αποτελούν σε λίγα χρόνια μία από τις μεγαλύτερες εξαγωγικές δυνάμεις παγκοσμίως και θα μπορούν να καλύψουν μέρος της παγκόσμιας ζήτησης. Ήδη μάλιστα, οι ιθύνοντες στα σχετικά κέντρα αποφάσεων στην Ουάσιγκτον βλέπουν πολύ θετικά την κατασκευή τερματικού σταθμού υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) στην Κροατία, το οποίο θα μπορούσε να αποτελέσει την πύλη εισόδου για το αμερικανικό αέριο στα Δυτικά Βαλκάνια.
Το ζήτημα του τερματικού σταθμού LNG στην Κροατία είναι σημαντικό, διότι η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) έχει ήδη εγκρίνει ένα ποσό ύψους 4,8 εκατομμυρίων ευρώ για την αρχική φάση προετοιμασίας της κατασκευής. Αν όλα πάνε καλά, ο σχεδιασμός είναι να μπορέσουν να καλυφθούν οι ανάγκες χωρών όπως η Σλοβενία, η Βοσνία – Ερζεγοβίνη, αλλά επίσης και κράτη πέραν των Δυτικών Βαλκανίων όπως η Ουγγαρία και η Τσεχία. Ορισμένοι μιλούν ακόμη και για σύνδεση του τερματικού σταθμού, μέσω αγωγών, με τη Βαλτική Θάλασσα.
Το αμερικανικό ενδιαφέρον κινητοποιήθηκε ιδιαίτερα όταν έγινε γνωστό ότι η ουγγρική εταιρεία ενέργειας MOL σκεφτόταν να πουλήσει το μερίδιο του 49% που κατείχε στη μεγαλύτερη κροατική πετρελαϊκή εταιρεία στον ρωσικό κολοσσό Gazprom. Αν αυτό γινόταν, τότε η ρωσική εταιρεία θα είχε διεισδύσει στην αγορά της ΕΕ από την… πίσω πόρτα. Οι Αμερικανοί, μέσω συγκεκριμένων διαύλων, άσκησαν έντονο λόμπινγκ στους Κροάτες για να μην αποδεχθούν την προσφορά, όπως άλλωστε είχαν κάνει και στη βουλγαρική κυβέρνηση για να την πείσουν να εγκαταλείψει τη στήριξή της στον South Stream, προκαλώντας τη σφοδρή αντίδραση της Μόσχας.
