Γράφει ο Αλέξανδρος Δαλέκος
Η περιοχή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης αποτελεί το πιο δύσκολο κρίκο στην αλυσίδα που επιδιώκουν να δημιουργήσουν οι Βρυξέλλες στο πλαίσιο της ενεργειακής ένωσης που προωθούν ώστε να ενισχυθεί η ενεργειακή ασφάλεια και η διαφοροποίηση των πηγών. Η ορολογία – κλειδί που χρησιμοποιούν τα αρμόδια κλιμάκια της Κομισιόν είναι «ενεργειακά νησιά» (στα αγγλικά «energy islands») και αφορά σε περιοχές εντός της ΕΕ που είναι απομονωμένες από τα ενεργειακά δίκτυα και πρέπει οπωσδήποτε να ενταχθούν σε αυτά.
Πριν από μερικές ημέρες, στη Σόφια, έλαβε χώρα η πρώτη συνάντηση εκπροσώπων από τις χώρες της περιοχής, υπό την υψηλή εποπτεία της Επιτροπής. Πρωταγωνιστικό ρόλο σε αυτό έχει ο αντιπρόεδρός της Μάρος Σέφκοβιτς, που έχει επιφορτιστεί με την προσπάθεια να δημιουργηθεί η ενεργειακή ένωση. Όπως ο ίδιος επιμένει, κάθε χώρα της περιοχής, στην οποία περιλαμβάνεται και η Ελλάδα, πρέπει να έχει πρόσβαση σε τρεις πηγές φυσικού αερίου.
Οι Βρυξέλλες θέλουν να εμφανιστούν ότι υποστηρίζουν τη Σόφια, η οποία μετά από την απόφαση της Gazprom να μην κατασκευαστεί ο South Stream, έχει βρεθεί σε πολύ δυσχερή θέση. Η ιδέα μάλιστα να δημιουργηθεί ενεργειακός κόμβος στη Νοτιοανατολική Ευρώπη είναι δική της ιδέα σε μία απόπειρα να διασκεδάσει τις εντυπώσεις.
Ωστόσο, η ιδέα ενός κόμβου, που σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις θα στοιχίσει πάνω από 2 δισεκατομμύρια ευρώ, δεν θα είναι καθόλου εύκολο να υλοποιηθεί. Αυτό μάλιστα αποδεικνύεται από το γεγονός ότι η Σόφια σκέφτεται να προτείνει στη Ρωσία μήπως κατασκευαστεί τουλάχιστον το υποθαλάσσιο τμήμα του South Stream στη Μαύρη Θάλασσα, το οποίο έφθανε στη Βάρνα.
Αυτές τις ημέρες πάντως, ο Σέφκοβιτς βρισκόταν στο Μπακού του Αζερμπαϊτζάν όπου διεξάγονταν συνομιλίες στο πλαίσιο του συμβουλίου για τον Νότιο Ενεργειακό Διάδρομο και για τον αγωγό ΤΑΝΑΡ/ΤΑΡ που θα μεταφέρει στην Ευρώπη αζερικό αέριο.
Πως θα καταφέρει ο επίτροπος να συμβιβάσει τα ασυμβίβαστα, δηλαδή να ενώσει κατά κάποιο το αζερικό με το ρωσικό αέριο είναι σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες…
