Το σενάριο το σύμπαν -και μαζί με αυτό όλοι μας- να μην είναι παρά ένα γιγάντιο ολόγραμμα επαναφέρει μια νέα επιστημονική μελέτη.
Οι επιστήμονες από την Αυστρία, την Ινδία και την Ιαπωνία, με επικεφαλής τον Ντάνιελ Γκρούμιλερ του Πανεπιστημίου Τεχνολογίας της Βιέννης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό φυσικής “Physical Review Letters”, πιστεύουν ότι, από μαθηματική άποψη, το σύμπαν μπορεί να εξηγηθεί με μόνο δύο διαστάσεις, συνεπώς δεν είναι κατ’ ανάγκη τρισδιάστατο, όπως μαρτυρούν οι αισθήσεις μας.
Αν και είναι αδύνατο να εκλαϊκευθεί επαρκώς η σχετική επιστημονική έρευνα, σε γενικές γραμμές υποστηρίζει ότι το σύμπαν πιθανώς είναι ένα είδος κοσμολογικής ολογραφίας. Οι ερευνητές φρόντισαν πάντως να διευκρινίσουν ότι «δεν υπάρχουν ακόμη αποδείξεις πως ζούμε μέσα σε ένα ολόγραμμα».
Οι επιστήμονες, μετά τους νέους υπολογισμούς τους, θεωρούν ότι η ύπαρξη λιγότερων διαστάσεων στο σύμπαν δεν είναι μόνο ένα μαθηματικό «τρικ», αλλά πιθανώς ένα θεμελιώδες γνώρισμα του ίδιου του χώρου. Μία δισδιάστατη επιφάνεια μπορεί να περιέχει όλες τις αναγκαίες πληροφορίες για ένα τρισδιάστατο αντικείμενο (κάτι ανάλογο συμβαίνει στο τσιπάκι ασφαλείας μιας πιστωτικής κάρτας).
Έτσι, ένα σύμπαν δύο διαστάσεων μπορεί να «προβάλλεται» σε τρεις διαστάσεις. Με άλλα λόγια, το «πραγματικό» σύμπαν μπορεί να είναι επίπεδο, αλλά στα μάτια μας να αποκτά μια ακόμη διάσταση.
Τη θεωρία του ολογραφικού σύμπαντος προώθησε ιδιαίτερα μετά το 1997 ο φυσικός Juan Maldacena, όμως οι εξισώσεις του ίσχυαν μόνο σε «εξωτικά» μοντέλα χώρου, τα οποία συγκρούονταν με τις κυρίαρχες θεωρίες για το σύμπαν. Αντίθετα, η νέα μελέτη δείχνει για πρώτη φορά ότι η ολογραφική θεωρία μπορεί να ισχύει όχι μόνο σε ένα «εξωτικό», αλλά επίσης και σε ένα πιο ρεαλιστικό μοντέλο του σύμπαντός μας.
