Το μεγαλύτερο πάρκο ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στον κόσμο, ισχύος 30 γιγαβάτ, που θα καλύψει τις ανάγκες 18 εκατ. νοικοκυριών, κατασκευάζει η Ινδία στην έρημο που χωρίζει τη χώρα με το Πακιστάν. Το γιγαντιαίο πάρκο θα έχει έκταση 726 τ. χλμ., όση και η Σιγκαπούρη, ενώ από το 2026, οπότε δηλαδή αναμένεται να έχει ολοκληρωθεί, θα είναι ορατό από το Διάστημα. Το κόστος κατασκευής εκτιμάται στα 2,26 δισ. δολ.
Θα υψώνεται μέσα από τη γυμνή έκταση της μεγάλης ερήμου άλατος που χωρίζει την Ινδία από το Πακιστάν, θα κοστίσει σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις τουλάχιστον 2,26 δισ. δολ. και θα έχει έκταση 726 τ. χλμ., όση και η Σιγκαπούρη. Θα είναι τόσο μεγάλο ώστε θα φαίνεται από το Διάστημα σε τρία χρόνια οπότε αναμένεται να έχει ολοκληρωθεί, και θα γίνει γνωστό ως το Κάβντα πάρκο ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.
Θα είναι το μεγαλύτερο στον κόσμο πάρκο ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, ηλιακής και αιολικής, που αναμένεται να προσφέρει 30 γιγαβάτ ανανεώσιμης ενέργειας και να καλύπτει, έτσι, τις ενεργειακές ανάγκες 18 εκατ. νοικοκυριών. Για την κατασκευή του εργάζονται τώρα πυρετωδώς 4.000 εργάτες και 500 μηχανικοί που έχουν εγκατασταθεί στην περιοχή. Αλλοι εγκαθιστούν τους πυλώνες πάνω στους οποίους θα στηριχθούν τα φωτοβολταϊκά και άλλοι οικοδομούν τώρα τα θεμέλια γιγάντιων ανεμογεννητριών, ενώ μεταφέρουν κατασκευαστικά υλικά, κατασκευάζουν υποσταθμούς και απλώνουν σύρματα και δίκτυα επί χιλιόμετρα.
COP28: Πρόοδος αλλά και διαφωνίες
Η ιδιαιτερότητα όμως αυτής της πυρετώδους βιομηχανικής δραστηριότητας έγκειται στο ότι λαμβάνει χώρα στο μέσον της ερήμου Ραν στην πολιτεία Γκουτζαράτ της Ινδίας, μια έρημο άλατος και βάλτων, που βρίσκεται σε απόσταση τουλάχιστον 70 χλμ. από την πλησιέστερη κατοικημένη περιοχή αλλά πολύ κοντά σε μία από τις πιο ταραγμένες συνοριακές γραμμές ανάμεσα σε δύο ασιατικές χώρες. Η Ινδία σχεδιάζει να εγκαταστήσει μονάδες παραγωγής καθαρής ενέργειας 500 γιγαβάτ μέχρι το τέλος της δεκαετίας και να επιτύχει τον στόχο του μηδενικού αποτυπώματος άνθρακα μέχρι το 2070.
Αυτό σημαίνει πως το συγκεκριμένο πάρκο ανανεώσιμων πηγών πρόκειται να συνδράμει καθοριστικά στη μετάβαση της πλέον πολυπληθούς χώρας στον κόσμο στη νέα πραγματικότητα στην οποία η Ινδία θα παράγει ενέργεια χωρίς καθόλου εκπομπές καυσαερίων. Μέχρι στιγμής βέβαια, η Ινδία εξακολουθεί να προμηθεύεται ενέργεια κυρίως με τη χρήση ορυκτών καυσίμων καθώς αυτά παράγουν το 70% της ηλεκτρικής ενέργειας που καταναλώνει η χώρα. Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας συνεισφέρουν μόνον 10% στην κάλυψη των αναγκών της Ινδίας σε ηλεκτρική ενέργεια. Επιπλέον, η ανερχόμενη χώρα της Ασίας είναι αυτή τη στιγμή τρίτη στον κόσμο σε εκπομπές καυσαερίων μετά τις ΗΠΑ και την Κίνα.
Οι δυσκολίες
Στο μεταξύ, περίπου 200 χλμ. από τη βιομηχανική πόλη Μούντρα που βρίσκεται επίσης στην ακτογραμμή της περιφέρειας του Γκουτζαράτ, ο ινδικός όμιλος Αντάνι παρασκευάζει τα ανταλλακτικά φωτοβολταϊκών και αιολικών που χρειάζονται για το πάρκο των ανανεώσιμων. Και είναι μία από τις ελάχιστες περιοχές της Ινδίας στην οποία τα περισσότερα συνθετικά και ανταλλακτικά των φωτοβολταϊκών κατασκευάζονται από μηδενική βάση. Η γειτονική βιομηχανία αιολικών σχεδιάζει να παράγει 300 τουρμπίνες τον χρόνο, με κάθε γεννήτρια τουρμπίνας να παράγει 5,2 μεγαβάτ καθαρής ενέργειας.
Πηγές της βιομηχανίας ανανεώσιμων πηγών ενέργειας εκτιμούν πως το Κάβντα πάρκο ανανεώσιμων θα αποτελέσει έναυσμα και έμπνευση για άλλες αναπτυσσόμενες χώρες. Επειδή όμως ποτέ τα πράγματα δεν έχουν μία όψη μόνο, οι ειδικοί για το περιβάλλον εκφράζουν επιφυλάξεις. Αναγνωρίζουν μεν τη σημασία της μετάβασης στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, αλλά επιμένουν πως η απόφαση της Ινδίας να επιτρέψει την εγκατάσταση τέτοιων έργων καθαρής ενέργειας χωρίς να έχουν προηγηθεί μελέτες για τον περιβαλλοντικό τους αντίκτυπο, μάλλον θα έχει αρνητικές επιπτώσεις.
Μιλώντας στο Associated Press, ο Αμπί Τι Βανάκ, επιστημονικός συνεργάτης του ιδρύματος Ashoka Trust για την οικολογία και το περιβάλλον, τονίζει πως «η έρημος άλατος έχει ένα μοναδικό τοπίο πλούσιο σε πουλιά», όπως τα φλαμίνγκο και τα αποδημητικά πουλιά που μεταναστεύουν από την Ευρώπη στην Ασία και αντιστρόφως. Και όμως η ινδική κυβέρνηση έχει κατατάξει την περιοχή σε «χώρο αποβλήτων», κάτι ιδιαιτέρως ατυχές, που σημαίνει ότι «δεν αναγνωρίζεται ως σημαντικό οικοσύστημα».
