Με κυρίαρχο στόχο την πράσινη ανάπτυξη και την κλιματική αλλαγή πραγματοποιήθηκαν οι Ευρωεκλογές του 2019. Το 2023 φαίνεται ότι αλλάζει ριζικά η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης απέναντι στην Ενέργεια.
Αν παρατηρήσουμε πώς εξελίχθηκε η ευρωπαϊκή πολιτική για την Ενέργεια με την παρουσία κομμάτων με περιβαλλοντικό χαρακτήρα, θα διαπιστώσουμε ότι επιτεύχθηκε η Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία και δημιουργήθηκαν κανόνες για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου (σε όλους τους τομείς στο μηδέν μέχρι το 2050), ενώ θεσπίστηκε νόμος για την αποκατάσταση της φύσης που απαιτεί από τα κράτη μέλη να επιδιορθώνουν τα κατεστραμμένα οικοσυστήματα.
Ωστόσο στην πενταετία που ξεκινά τώρα, όλα αλλάζουν. Σε αυτό συνέβαλαν η πανδημία, ο πόλεμος στην Ουκρανία, η ενεργειακή κρίση και η πληθωριστική που επέφεραν αλλαγή στις γεωπολιτικές ισορροπίες, τις προτεραιότητες αλλά και την πολιτική ατζέντα.
Το «Πράσινο» πρόβλημα έχει υποχωρήσει και η άνοδος των ακροδεξιών κομμάτων στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο αλλάζει την ατζέντα και την στόχευση.
Σύμφωνα με αναλυτές θα υποχωρήσει αισθητά ο προβληματισμός για το κλίμα και το περιβάλλον και θα μπει ως προτεραιότητα η μετανάστευση.
Tα φιλοευρωπαϊκά κεντροδεξιά, κεντροαριστερά, φιλελεύθερα κόμματα και οι Πράσινοι διατηρούν την πλειοψηφία, αλλά με μία δύναμη σημαντικά μειωμένη σε σύγκριση με τις 488 στην απερχόμενη Βουλή.
Την ίδια ώρα στη Γαλλία προκηρύσσονται εθνικές εκλογές, με την ακροδεξιά Μαρίν Λεπέν να «καλπάζει» προς την πρωτιά.
Η Πράσινη Συμφωνία
Με το μεγαλύτερο μέρος της Πράσινης Συμφωνίας να έχει ήδη ψηφιστεί σε νόμο, απομένει οι χώρες της ΕΕ να την εφαρμόσουν.
Υπάρχουν βεβαίως και οι υποστηρικτές της άποψης ότι η Πράσινη Συμφωνία δυσκολεύει την καθημερινότητα, ενώ η ανησυχία ότι η Ευρώπη αποβιομηχανοποιείται, είναι υπαρκτή όπως και εκείνη για την ενεργειακή ασφάλεια.
Οι ευρωεκλογές σηματοδοτούν σειρά αλλαγών σε ό,τι αφορά τα διάφορα όργανα της ΕΕ, οι αποφάσεις των οποίων καθορίζουν σε μεγάλο ή μικρότερο βαθμό την ενεργειακή πολιτική.
Τι θα γίνει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
Το Κοινοβούλιο έχει τη δυνατότητα να επηρεάσει την ενεργειακή πολιτική με δύο τρόπους: Με την επιτροπή των βουλευτών του ΕΚ που είναι αρμόδια για τη νομοθεσία για τη βιομηχανία, έρευνα και ενέργεια (Επιτροπή ITRE), καθώς και με τη νομοθεσία για το Περιβάλλον, τη Δημόσια Υγεία και την Ασφάλεια των Τροφίμων (Επιτροπή ENVI). Εδώ γίνονται τροπολογίες στις νομοθετικές προτάσεις.
Αυτό ωστόσο θα καθοριστεί από τους συνασπισμούς που θα διαμορφωθούν στο μετεκλογικό τοπίο και για το λόγο αυτό η νομοθεσία θα προκύψει βάσει των ιδεολογικών απόψεων των βουλευτών του ΕΚ που απαρτίζουν στην επιτροπή.
Ας λάβουμε εδώ υπόψη ότι η ανοδική πορεία της ακροδεξιάς σαφώς θα επηρεάσει τις όποιες αποφάσεις του ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην ενεργειακή πολιτική.
Ρυθμιστικός ο ρόλος της Γαλλίας
Η Γαλλία αποτελεί τη χώρα-«κλειδί», με τον Μακρόν να ανακοινώνει χθες βράδυ τη διάλυση της Εθνοσυνέλευσης και να προκηρύσσει βουλευτικές εκλογές για τις 30 Ιουνίου, μετά τη σαρωτική νίκη της παράταξης της Μαρίν Λεπέν.
Η ενδεχόμενη άνοδος της Μαρίν Λεπέν και στην εξουσία της χώρας σαφώς θα έχει επιπτώσεις και στις προτεραιότητες των πολιτικών αποφάσεων και ως ντόμινο θα επηρεάσει και την ευρωπαϊκή ενεργειακή πολιτική.
Σε ένα τοπίο που μοιάζει αυτή την στιγμή ρευστό, με μόνο δεδομένο την αυξητική τάση της ακροδεξιάς αναμένονται ανακατατάξεις και νέες προτεραιότητες που προβλέπεται ότι θα βάλλουν στο «περιθώριο» την Πράσινη ανάπτυξη και τις περιβαλλοντικές ανησυχίες, δημιουργώντας ένα απρόβλεπτο μέλλον σε αυτό το κομμάτι.
