Η Σαουδική Αραβία και το Ιράν κινούνται πιο κοντά προς μια άμεση στρατιωτική σύγκρουση που θα είχε τη δυνατότητα να διαταράξει την προμήθεια πετρελαίου στη Μέση Ανατολή και να ωθήσει τις τιμές του αργού πίσω στο επίπεδο των 60 δολαρίων ή ακόμη και των 100 δολαρίων.
Αυτό είναι ένα ονειρικό σενάριο για τους Αμερικανούς παραγωγούς σχιστολιθικού πετρελαίου (frackers), οι οποίοι θα χρειαστεί να αντλούν πετρέλαιο όσο πιο γρήγορα μπορούν, για να καλύψουν τυχόν έλλειμμα στον εφοδιασμό των συμμάχων της Αμερικής.
Για πολλά χρόνια, η Σαουδική Αραβία και το Ιράν προσπαθούσαν να επιλύσουν τις θρησκευτικές και πολιτικές διαφορές τους, κάνοντας πολέμους δια αντιπροσώπων που δεν είχαν μεγάλη επίπτωση στις τιμές του πετρελαίου. Ο λόγος ήταν απλός: δεν ήθελαν να προκαλέσουν διαταραχές στη ροή του πετρελαίου από τον Περσικό Κόλπο. Εκτός αυτού, η Ουάσιγκτον ήταν ο de facto εγγυητής της ελεύθερης ροής πετρελαίου από τον Κόλπο στους ασιάτες και ευρωπαίους συμμάχους της.
Πρόσφατα, υπήρξαν ενδείξεις ότι οι δυο αντίπαλοι πλησιάζουν πιο κοντά σε άμεσο πόλεμο, αυξάνοντας την πιθανότητα ενός “στρατιωτικού ατυχήματος” στον Περσικό Κόλπο. Αυτό θα μπορούσε να διαταράξει την προσφορά πετρελαίου στη Μέση Ανατολή, οδηγώντας το πετρέλαιο πίσω στα 60 ή ακόμη και στα 100 δολάρια, σε διάστημα μηνών, αν όχι εβδομάδων.
“Σε περίπτωση που υπάρξει ‘στρατιωτικό ατύχημα’ στον Αραβικό Κόλπο, η διαδρομή εφοδιασμού του πετρελαίου θα μπορούσε να διαταραχθεί σοβαρά”, λέει ο εμπειρογνώμονας σε θέματα μεταφοράς Theo Matsopoulos. “Όταν οι αγορές βρίσκονται σε κρίσιμο σημείο, είναι πιο ευαίσθητες και μεταφράζουν τα γεγονότα πιο βίαια από ό,τι σε περιόδους σταθερότητας. Δεν είναι απαραίτητο ότι θα κλείσει εντελώς το Στενό του Ορμούζ, όπως συνέβη με τη διώρυγα του Σουέζ το 1956. Η προσδοκία ενός αποκλεισμού και η πιθανότητα διαταραχής θα μπορούσε να προκαλέσει αναστάτωση και να διαμορφώσει μια bullish αγορά αργού πετρελαίου. Όλα τα συνδεδεμένα μέρη θα χρειαστεί να κάνουν hedging και θα αρχίσουν να αγοράζουν θέσεις long, ανεβάζοντας την τιμή σε επίπεδα πάνω από 60 δολάρια το βαρέλι”.
Αυτό είναι αναμφισβήτητα ένα ονειρικό σενάριο για τους Αμερικανούς παραγωγούς σχιστολιθικού πετρελαίου (frackers), καθώς θα παράγουν πετρέλαιο το ταχύτερο δυνατό προκειμένου για να καλύψουν τυχόν έλλειμμα στον εφοδιασμό των συμμάχων της Αμερικής.
“Οι μεγαλύτεροι κερδισμένοι θα είναι οι Αμερικανοί frackers”, λέει ο Matsopoulos. “Με ένα εξαιρετικά μεγάλο εύρος τιμών να τους φέρνει σε νεκρό σημείο, $32 έως $55 ανά βαρέλι, η αύξηση της τιμής του πετρελαίου σε επίπεδα υψηλότερα των $50 θα φέρει χαμόγελα στη συντριπτική πλειοψηφία. Οι ΗΠΑ θα μπορέσουν σύντομα να χρηματοδοτήσουν το εμπορικό τους έλλειμμα και να εδραιώσουν ακόμη περισσότερο τη θέση τους ως σημαντικός εξαγωγέας πετρελαίου. Όσο μεγαλύτερη είναι η κρίση στη Μέση Ανατολή, τόσο περισσότερο θα αυξηθεί το μερίδιο αγοράς των αμερικανικών εταιρειών -επειδή εκτός από τις τιμές και τα εμπορεύματα η πολιτική σταθερότητα των ΗΠΑ μπορεί να λειτουργήσει ως εγγύηση για μια ομαλή προσφορά πετρελαίου στα μάτια πολλών καταναλωτών”.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η Ουάσιγκτον μπορεί να μην κάνει πολλά για να εμποδίσει τον επικείμενο πόλεμο μεταξύ των δύο παλαιών αντιπάλων. Αλλά και η Ρωσία από την πλευρά της μπορεί να ακολουθήσει αυτό το σενάριο, καθώς οι υψηλότερες τιμές του πετρελαίου θα ωφελήσουν τους δικούς της παραγωγούς πετρελαίου.
Παραδόξως, ένας άμεσος πόλεμος θα ωφελήσει και την ίδια τη Σαουδική Αραβία. Οι υψηλότερες τιμές του πετρελαίου θα προετοιμάσουν το έδαφος για την αρχική δημόσια εγγραφή της Aramco. Και θα προσφέρουν το πολύ αναγκαίο διάλειμμα στα υπερ-αξιοποιημένα κοιτάσματα πετρελαίου.
Παρολ’αυτά, ένας άμεσος πόλεμος συνεπάγεται υψηλό κίνδυνο για τα καθεστώτα της Σαουδικής Αραβίας και του Ιράν Ιράν, ειδικά αν περιλαμβάνει πολλά θύματα. Αυτό καθιστά προσώρας το σενάριο πιθανό, αλλά όχι πολύ πιθανό.
Το άρθρο είναι από συνεργάτη του Forbes και οι απόψεις που εκφράζονται είναι προσωπικές.
(Forbes/capital.gr)
