Δεν επικρατεί και τόση ησυχία όση νομίζουμε κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Στην πραγματικότητα, οι φυσικές διαδικασίες και η ανθρώπινη δραστηριότητα παράγουν σημαντικές ποσότητες θορύβου κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, πράγμα που κάνει ακόμα πιο δύσκολη την επικοινωνία των θαλάσσιων ζώων, όπως συμβαίνει και με τα δελφίνια.
Μια ομάδα ερευνητών, από το Κέντρο για τις Επιστήμες Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου του Μέριλαντ και από το Πανεπιστήμιο Cornell, βρήκαν ότι τα δελφίνια στον δυτικό Βόρειο Ατλαντικό άλλαζαν τα σφυρίγματά τους, εξαιτίας του μεγάλου θορύβου που προκαλούσαν τα πλοία, εμποδίζοντας έτσι τα θηλαστικά να επικοινωνήσουν μεταξύ τους.
Προηγούμενη έρευνα έδειξε ότι ο αυξημένος θόρυβος περιβάλλοντος μπορεί να εμποδίσει την πρόσληψη των ακουστικών σημάτων από τα θαλάσσια ζώα και έχει συνδεθεί με αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία και την αναπαραγωγή των ζώων. Για πολλά είδη ζώων, η φωνητική επικοινωνία παίζει σημαντικό ρόλο αφού είναι απαραίτητη για το δέσιμο μεταξύ τους, τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ γονέα και παιδιού, τα προειδοποιητικά σήματα, το ζευγάρωμα και την υπεράσπιση της περιοχής τους.
Όμως, οι επιδράσεις των αυξημένων επιπέδων θορύβου σε πολλά είδη θαλάσσιων ζώων που βασίζονται στον ήχο για να επικοινωνήσουν δεν είναι πλήρως κατανοητές.
Για την πιο πρόσφατη έρευνα, η ομάδα εξέτασε τις επιδράσεις του υποβρύχιου θορύβου στα κοινωνικά σφυρίγματα που παρήγαγαν τα ρινοδέλφινα στις ακτές του Μέριλαντ, μια περιοχή που χαρακτηρίζεται από έντονη κίνηση πλοίων, οπότε και από πολύ θόρυβο. Αυτά τα δελφίνια χρησιμοποιούν σφυρίγματα για να επικοινωνήσουν την προσωπική τους ταυτότητα, κάτι σαν όνομα, και άλλες σημαντικές πληροφορίες.
Από τον Ιούλιο έως τον Σεπτέμβριο του 2016, η ομάδα έκανε σειρά ηχογραφήσεων χρησιμοποιώντας υποβρύχια μικρόφωνα, περίπου 30 χλμ. ανοιχτά από την ακτή του Μέριλαντ. Υπολόγισαν τα επίπεδα του θορύβου περιβάλλοντος και οι ηχογραφήσεις εξετάστηκαν για ενδείξεις σφυριγμάτων από ρινοδέλφινα. Στη συνέχεια, αυτά τα σφυρίγματα μετρήθηκαν για 11 χαρακτηριστικά, συμπεριλαμβανομένων της διάρκειας και της συχνότητας.
Η ομάδα διαπίστωσε ότι τα δελφίνια άλλαζαν τα χαρακτηριστικά της φωνής τους όταν ο θόρυβος περιβάλλοντος ήταν αυξημένος. Συγκεκριμένα, τα καλέσματα είχαν υψηλότερη συχνότητα και ήταν πιο απλοποιημένα για να μπορέσει να επιτευχθεί η επικοινωνία. Οι συγγραφείς υποπτεύονται ότι αυτό μπορεί να μειώσει τις πληροφορίες που περιέχονται σε ένα μήνυμα ή σφύριγμα και αυτό μπορεί να είναι επιζήμιο για την κοινωνική συνοχή στις ομάδες των δελφινιών.
Πηγή: Newsweek
