Γράφει ο Αλέξανδρος Δαλέκος
Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρακολουθούν οι παίκτες της αγοράς φυσικού αερίου τη διαμορφούμενη συνεργασία Ελλάδος – Βουλγαρίας, στην οποία φαίνεται ότι κρίσιμο ρόλο σε αυτό το κομμάτι της Νοτιοανατολικής Ευρώπης διαδραματίζει σταδιακά και η αζερική κρατική εταιρεία Socar.
Όπως είναι γνωστό, τις προσεχείς ημέρες η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ) θα πιστοποιήσει τον ΔΕΣΦΑ ώστε να αφαιρεθεί ένα από τα βασικά εμπόδια για την αγορά του 66% από τη Socar. Η ολοκλήρωση της συμφωνίας αυτής θα επιτρέψει στη Socar να αποκτήσει πρόσβαση και στο διασυνδετήριο αγωγό (interconnector) Ελλάδος – Βουλγαρίας (IGB), ο οποίος θα συνδεθεί μελλοντικά με τον Διαδριατικό Αγωγό (ΤΑΡ) μόλις αυτός κατασκευαστεί και «γεμίσει» με αζερικό αέριο.
Αυτό που έχει ενδιαφέρον όμως είναι ότι η Socar δεν περιορίζεται στην Ελλάδα αλλά ενεργοποιείται αργά πλην σταθερά και στη Βουλγαρία. Πρόσφατα, η Σόφια υπέγραψε δύο συμφωνίες με το Αζερμπαϊτζάν ώστε να μπορεί να προμηθεύεται αζερικό αέριο μέσω Ελλάδος από το 2018 και μετά. Τα Μνημόνια Συνεργασίας υπεγράφησαν μεταξύ της Socar και της BulgarTransGaz. Περιλαμβάνουν μάλιστα και την αναβάθμιση των υπόγείων εγκαταστάσεων αποθήκευσης στην περιοχή του Τσίρεν.
Το σχέδιο βασίζεται βέβαια στην πρόβλεψη ότι μέχρι το 2016 ο IGB, αγωγός διπλής ροής, θα έχει ολοκληρωθεί, σε συνδυασμό μάλιστα με έναν ανάλογο αγωγό μεταξύ Βουλγαρίας και Τουρκίας. Στη μεγάλη εικόνα θα πρέπει επίσης να προσθέσει κανείς διασυνδετήριους αγωγούς από τη Βουλγαρία προς τη Ρουμανία και τη Σερβία – γεγονός που θα αυξήσει την επιρροή της ενεργειακής ισχύος των Αζέρων στο μεγαλύτερο μέρος των Βαλκανίων.
Δεν πρέπει επίσης να λησμονείται ότι άλλο ένα κομμάτι του ενεργειακού παζλ της περιοχής αποτελεί ο πλωτός σταθμός LNG στην Αλεξανδρούπολη. Πρόκειται για ένα έργο εκτιμώμενου προϋπολογισμού 350 εκατομμυρίων ευρώ (σχετικά μικρού για τα δεδομένα της συγκεκριμένης αγοράς) που έχει ενταχθεί στα Έργα Κοινού Ενδιαφέροντος (PCIs) της ΕΕ. Αυτός ο πλωτός σταθμός θα έχει αποθηκευτικούς χώρους 170.000 κυβικών μέτρων LNG και θα συνδέεται με το εθνικό σύστημα παροχής αερίου, τροφοδοτώντας τόσο την Ελλάδα όσο και τη Βουλγαρία σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης.
