του Thomas Miller
Ελλάδα και Ιταλία δεσμεύθηκαν κατά την πρόσφατη επίσκεψη του Κ. Μητσοτάκη στην Ρώμη να εντείνουν τις προσπάθειές τους για τη δημιουργία ενός ισχυρού ενεργειακού κόμβου στην περιοχή της Μεσογείου. Παράλληλα οι αρμόδιοι υφυπουργοί Ενεργειας των δυο χωρών υπέγραψαν διακρατική συμφωνία που προβλέπει, μεταξύ άλλων, τη σύσφιξη της συνεργασίας για την υλοποίηση των πολιτικών των Εθνικών Σχεδίων για την Ενέργεια και το Κλίμα, την αναβάθμιση της υφιστάμενης υποθαλάσσιας ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας-Ιταλίας και την προώθηση μέτρων για την εναρμόνιση της θεμελιώδους αρχιτεκτονικής των αγορών ενέργειας των δυο κρατών. Παράλληλα η ελληνοϊταλική συμφωνία προωθεί τον εκσυγχρονισμό των υποδομών ηλεκτρικής ενέργειας (προς την κατεύθυνση της ανάπτυξης ΑΠΕ και της παραγωγής βιοκαυσίμων από απόβλητα), την υποστήριξη της κατασκευής υπόγειας αποθήκης φυσικού αερίου στην Ελλάδα, την προώθηση της υλοποίησης των “έξυπνων” δικτύων διανομής ηλεκτρικής ενέργειας καθώς και τις υποδομές ηλεκτροκίνησης.
Η εν λόγω συμφωνία είναι πληρως εναρμονισμένη στη νέα ενεργειακή στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης που προωθεί τις Εναλλακτικες Μορφές Ενέργειας.
Η Ευρώπη ημερησίως δαπανά πάνω από 1 δις ευρώ για τις ενεργειακές της ανάγκες εξασφαλίζοντας το 53% των αναγκών της από ορυκτά καύσιμα. Η γηραιά ήπειρος εισάγει το 90% του αργού πετρελαίου, το 66% του φυσικού αερίου, το 42% του άνθρακα και το 40% του ουρανίου και άλλων ραδιενεργών καυσίμων. Επομένως έχει καταστεί Πανευρωπαϊκός Στόχος η ανάπτυξη υποδομών διασύνδεσης με εναλλακτικά συστήματα ώστε έως το 2030 να υπάρχουν απτά αποτελέσματα σε πράσινους τομείς όπως για παράδειγμα την ηλεκτροκίνηση.
Η καλωδιακή διασύνδεση για την παροχή της πράσινης ενέργειας πλέον δεν περιορίζεται μεταξύ περιφερειών ενος κράτους ή μεταξύ γειτονικών χωρών αλλά μεταξύ Ηπείρων και ενδεχομένως μεταξύ ολοκλήρου του πλανήτη. Ο σχεδιασμός των Κινέζων έτσι όπως αποτυπώνεται τα πράσινα «ηλεκτρικά δίκτυα» που απλώνονται και στις πέντε Ηπειρους αυτό ακριβώς προμηνύει…
Η εμμονή των Κινέζων κόντρα στα σχέδια των Βρυξελλών να διεκδικήσουν και τελικά να κερδίσουν τον διαγωνισμό για την ηλεκτρική διασύνδεση της Κρητης με την Ηπειρωτική Ελλάδα μέσω καλωδίου, είναι μόνο η αρχή.
Ο «πράσινος» καλωδιακός …πόλεμος τώρα μολις ξεκινάει και είναι παγκόσμιος ! Οι Κινέζοι εμφανίζονται έτοιμοι για την «μάχη» αυτή αλλά και οι ΗΠΑ προετοιμάζονται πυρετωδώς , όπως και η Ευρώπη…
Η Παγκόσμια Τράπεζα όπως και οι μεγαλύτεροι τραπεζικοί κολοσσοί ενθαρρύνουν επενδύσεις που αφορούν τα δίκτυα μετακίνησης και αποθήκευσης του ηλεκτρικού ρεύματος που παράγεται από Εναλλακτικές Μορφές Ενέργειας (ανεμογεννήτριες – φωτοβολταϊκά)…
Στην νέα αυτή Ενεργειακή Εποχή με τα «πράσινα» καλώδια που αρχίζουν να απλώνονται σε ολόκληρο τον πλανήτη, γεννούνται νέες ευκαιρίες και προοπτικές για την Ελλάδα λόγω των φυσικών /κλιματικών προνομίων της & κυρίως της γεωστρατηγικής της θέσης.
Στις αρχές της δεκαετίας του 2010 με το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης η Καγκελάριος Άνγκελα Μερκελ παρακινούσε την Ελλάδα να αξιοποιήσει ενεργειακά τον ήλιο και τον αέρα της ! Ενδεχομένως τότε η Αθήνα να μην μπορούσε να κατανοήσει τα λόγια της Καγκελαρίου καθώς δεν είχε γίνει ευρέως γνωστό το σχέδιο της «πράσινης καλωδίωσης» σε παγκόσμια κλίμακα.
Ωστόσο μπορεί οι πολιτικοί ταγοί της Ελλάδας να άργησαν αλλά ξεκίνησαν να κατανοούν την έλευση της νεας ενεργειακής εποχής.
Πριν από ένα περίπου χρόνο ο τότε πρωθυπουργός Αλ. Τσιπρας αναφερόμενος στην επιτακτική ανάγκη στροφής στις Εναλλακτικές Μορφές Ενέργειας λόγω της «Κλιματικής Αλλαγής» είχε δηλώσει ότι «το μέλλον της Αριστεράς είναι πράσινο». Ωστόσο στην ίδια «πράσινη γραμμή» κινήθηκε και ο τότε Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ο οποίος όχι μόνο προτάσσει την «πράσινη ενέργεια» στο προεκλογικό του πρόγραμμα αλλά την πρώτη στιγμή της εκλογικής του νίκης ως πρωθυπουργός προχωράει σε συγκεκριμένες κινήσεις ώστε η κυβέρνηση του θα γίνει «Πράσινη». Το πρώτο πράγμα που κάνει είναι να αποσπάει από το διευθυντήριο των Βρυξελλών τον Γεράσιμο Θωμά υπεύθυνο στην Κομισιόν για την Ενέργεια και να ορίσει ως υφυπουργό Ενέργειας & Φυσικών Πόρων.
Εθνικος στόχος της Ελλάδας να επενδύσει σ ένα βιώσιμο και ασφαλές ενεργειακό μέλλον σύμφωνα με τις κατευθύνσεις και τις επιταγές της ΕΕ.
Σ´ αυτή την νέα εναλλακτική ενεργειακή περιοδο που το παραγόμενο από τον ήλιο και τον αέρα ηλεκτρικό ρεύμα θα κυκλοφορεί σ’ ολόκληρο τον πλανήτη μέσω καλωδιακών συνδέσεων δημιουργούνται τεράστιες δυνατότητες για την Ελλάδα χάρη της στρατηγικής της θέσης…
Δεν είναι μόνο η αξιοποίηση του ήλιου και του αέρα για την παραγωγή πράσινης ενέργειας αλλά και η αποθήκευση της μέσω γιγαντιαίων μπαταριών σε σημεία που ήδη υπάρχει σχετική υποδομή (καλώδια υψηλής τάσης) για την συγκέντρωση και την διοχέτευση της ηλεκτρικής ενέργειας όπως είναι οι εγκαταστάσεις των υπό κατάργηση λιγνιτοπαραγωγικών μονάδων της ΔΕΗ.
Ήδη η Κομισιόν προσανατολίζεται να εγκρίνει επένδυση ύψους 300 εκατομμυρίων στην Πτολεμαΐδα για την δημιουργία του πρώτου πάρκου συσσωρευτών σε έκταση 70 στρεμμάτων εντος του χώρου της ΔΕΗ αξιοποιώντας το υφιστάμενο δίκτυο καλωδίων υψηλής τάσης για την συγκέντρωση ηλεκτρικού ρεύματος παραγόμενου απο εναλλακτικές μορφές ενέργειας (αέρας και ήλιος) αλλά και για την διοχέτευση του στην αγορά προς κατανάλωση. Η Παγκόσμια Τράπεζα στον επενδυτικό τομέα για εναλλακτικές μορφές ενέργειας προβλέπει στους σχεδιασμούς της 3 δις για ανάλογα πρότζεκτ στην Ελλάδα !
Ωστόσο η Ελλάδα εκτος από την παραγωγή και την αποθήκευση «πράσινου» ηλεκτρικού ρεύματος μπορεί να γίνει ενεργειακό σταυροδρόμι τριών ηπείρων ! Με τις κατάλληλες κινήσεις η Ελλάδα θα μπορεί μέσω καλωδίων υψηλής τάσης να έχει πράσινη ενεργειακή διασύνδεση οχι μόνο με ευρωπαϊκές χώρες πχ Ιταλία και Κύπρος αλλά και με χώρες της Μέσης Ανατολής (Ισραήλ), την Κύπρο αλλά και χώρες της Βορείου Αφρικής όπως την Αίγυπο.
Η σημαίνουσα γεωπολιτική θέση της Ελλάδας στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων και της Ανατολικής Μεσογείου, καθώς αυτή αποτελεί το κρίσιμο σημείο κατάληξης σημαντικών ενεργειακών δικτύων, είναι ικανή να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στην ευρύτερη περιοχή, μέσω σειράς διμερών συμφωνιών ενεργειακής συνεργασίας, ανταλλαγής τεχνογνωσίας και οικοδόμησης μέτρων εμπιστοσύνης, με γειτονικές βαλκανικές ή άλλες μεσογειακές χώρες. Ιδίως δε στον τομέα των ηλεκτρικών διασυνδέσεων ανοίγουν νέα πεδία συνεργασίας και δράσης, καθώς πέραν από τα ενεργειακά οφέλη αναμένεται να επιτευχθεί βελτίωση των διμερών διακρατικών σχέσεων, ανάπτυξη νέων διπλωματικών θέσεων αλλά και προώθηση της ασφάλειας και της σταθερότητας στην περιοχή, στη βάση μιας πολιτικής αρχών, που θα συμβάλει καθοριστικά στην προσέγγιση των χωρών με την Ευρώπη. Επίσης γίνεται φανερό ότι το διασυνοριακό εμπόριο που αποτελεί σήμερα το κατεξοχήν ανταγωνιστικό κομμάτι της Ευρωπαϊκής Αγοράς Ηλεκτρισμού, σε συνδυασμό με τη δυνατότητα ελεύθερης πρόσβασης τρίτων στα δίκτυα καθώς και τη ανεξαρτησία των Διαχεριστών των Δικτύων και Συστημάτων Μεταφοράς, θα αποτελούν το βασικό συστατικό θεμέλιο μιας ενιαίας ανταγωνιστικής αγοράς, που οδηγεί τελικά σε μείωση των τιμών ηλεκτρικής ενέργειας προς όφελος του τελικού καταναλωτή.
Η καλωδίωση του Αιγαίου
Οι εσωτερικές ηλεκτρικές διασυνδέσεις της χώρας και ιδιαίτερα οι υποθαλάσσιες στο χώρο του Αιγαίου, είναι απολύτως βέβαιο ότι εφόσον αυτές υλοποιηθούν, θα ενδυναμώσουν το εθνικό σύστημα μεταφοράς, προσφέροντας ταυτόχρονα το ζητούμενο τεχνικό ενεργειακό βάθος. Δηλαδή, οι εσωτερικές αυτές διασυνδέσεις θα συμβάλλουν στην αναβάθμιση συνολικά του εθνικού ηλεκτρικού δικτύου, αφού, θα προσθέσουν αρκετά νέα χιλιόμετρα καλωδίων υψηλής τάσης, μέσω των νέων ηλεκτρικών διασυνδέσεων, καθώς και νέα ηλεκτρικά φορτία με πρόσθετη αιχμή στο σύστημα και με τα αναμενόμενα οικονομικά και περιβαλλοντικά οφέλη, αφού καταργούνται οι ρυπογόνοι πετρελαϊκοί σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής στα νέα διασυνδεόμενα νησιά. Έτσι μελλοντικές διεθνείς διασυνδέσεις, ιδιαιτέρως αυτές από Νότο (Ισραήλ- Κύπρο- Αίγυπτο) , αποκτούν νέα διάσταση αφού θα έρθουν να “κουμπώσουν” σε ένα αρκετά μεγαλύτερο και ποιοτικά ισχυρότερο εθνικό δίκτυο. Με άλλα λόγια η ενίσχυση και διεύρυνση του εθνικού δικτύου μέσω της ολοκλήρωσης των νησιωτικών διασυνδέσεων, καθίσταται τελικά απαραίτητη για τη βελτίωση της οικονομικότερης και αποδοτικότερης εκμετάλλευσης των διεθνών διασυνδέσεων.
