Η κατασκευή αυξανόμενου αριθμού υδροηλεκτρικών σταθμών στη Νοτιοανατολική Ευρώπη θα μπορούσε να προκαλέσει ανεπανόρθωτη ζημιά σε παγκοσμίως σημαντικές για τη βιοποικιλότητα τοποθεσίες, προειδοποιούν ειδικοί σε ένα διεθνές επιστημονικό περιοδικό.
Ανάλυση που δημοσιεύεται στο περιοδικό “Renewable and Sustainable Energy Reviews” επικεντρώνεται στα ποτάμια της λεκάνης του Δούναβη στη Σλοβενία, τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, τη Σερβία και το Μαυροβούνιο.
Υπάρχουν 636 υδροηλεκτρικοί σταθμοί που λειτουργούν σε αυτούς τους ποταμούς και δύο φορές περισσότεροι σχεδιάζεται να κατασκευαστούν, ενώ οι σταθμοί μέτρησης της βιοποικιλότητας είναι σπάνιοι και γι ‘αυτό είναι δύσκολο να εκτιμηθεί ο αντίκτυπος των μονάδων αυτών στα ποτάμια, στα αποθέματα ιχθύων και στα ασπόνδυλα, προειδοποιούν τρεις συντάκτες της ανάλυσης, μεταξύ των οποίων και ο Κρέσιμιρ Ζγκάνερ από την Κροατία.
Επισημαίνεται ακόμα ότι θα κατασκευαστούν άλλα 1.315 υδροηλεκτρικά εργοστάσια και προστίθεται ότι, από το σύνολο των υδροηλεκτρικών σταθμών στις λεκάνες απορροής του Δούναβη 42 ή μόνο το 6% είναι μεγάλης ισχύος (άνω των 10 MW), 72 είναι μεσαία και έχουν ισχύ μεταξύ 1 και 10 MW και 522 είναι μικρές μονάδες ηλεκτροπαραγωγής. Οι μικρές μονάδες υδροηλεκτρικής ενέργειας αντιπροσωπεύουν το 82% του συνόλου και παράγουν μόνο το 2% της συνολικής ενέργειας και ο αριθμός τους άρχισε να αυξάνεται ραγδαία μετά το 2000. Συνολικά, 1015 χιλιόμετρα λεκάνης απορροής έχουν μετατραπεί σε δεξαμενές, γεγονός που αλλάζει εντελώς τον βιότοπο για ζωντανούς οργανισμούς.
Οι περισσότεροι υδροηλεκτρικοί σταθμοί (439) βρίσκονται στη λεκάνη του ποταμού Σάβα, και στη λεκάνη του ποταμού Ντράβα (110) και η κατασκευή επιπλέον 1.315 υδροηλεκτρικών μονάδων προγραμματίζεται για ποτάμια που εισέρχονται στο Δούναβη, κυρίως στη Σερβία και τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, προστίθεται στην ίδια μελέτη.
Οι συντάκτες της μελέτης αναφέρουν ότι η ανάλυσή τους παρέχει την πρώτη περιφερειακή επισκόπηση της χρήσης της υδροηλεκτρικής ενέργειας και των διαθέσιμων πηγών δεδομένων σχετικά με τον αντίκτυπό της στο περιβάλλον για την περιοχή εκτός των Άλπεων. Η μελέτη προειδοποιεί έντονα ότι η τρέχουσα υδρολογική και βιολογική παρακολούθηση στους εν λόγω ποταμούς δεν αρκεί για να εκτιμηθούν οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις της χρήσης της υδροηλεκτρικής ενέργειας.
Οι συντάκτες της μελέτης καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι τα υδροηλεκτρικά εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας μπορούν να παράγουν περιβαλλοντικά αποδεκτή ενέργεια μόνο εάν είναι κατασκευασμένα στις σωστές θέσεις και με επαρκή μέτρα βελτίωσης (της λειτουργίας τους).
