Δύο χώρες με αντιδιαμετρικά αντίθετες κουλτούρες και κοινωνονικοοικονομικό περιβάλλον αποφάσισαν να βασίσουν το ενεργειακό τους μέλλον στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
Δανία
Η Δανία είναι μια χώρα που πρωτοπορεί παγκοσμίως στην εκμετάλλευση της αιολικής ενέργειας. Ήδη -κυρίως χάρη στη δύναμη του ανέμου- οι ΑΠΕ καταγράφουν ποσοστό διείσδυσης της τάξης του 40% στην εγχώρια ηλεκτροπαραγωγή με μεσοπρόθεσμο στόχο το 50% ως το 2020.
Οι Δανοί πάνε ένα βήμα παραπέρα και θέτουν ως μακροπρόθεσμο στόχο με ορίζοντα υλοποίησης το 2050 την ολική απεξάρτηση της χώρας από τη βρώμικη ενέργεια των ορυκτών καυσίμων, όχι μόνο στον τομέα της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, αλλά και σε εκείνον των μεταφορών.
Η περαιτέρω διείσδυση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας εκτιμάται πως θα συμβάλλει στην πτώση των τιμών του ηλεκτρικού ρεύματος: ο αέρα και ο ήλιος έρχονται δωρεάν από τη φύση. Το στοίχημα είναι η διαλείπουσα φύση της καθαρής ενέργειας και η συντήρηση των συμβατικών πηγών ενέργειας που χρησιμοποιούν άνθρακα ή φυσικό αέριο ως “τελευταίων καταφυγίων” στις ώρες αιχμής που ο άνεμος κοπάζει και ο ήλιος κρύβεται από το σύννεφα.
Δεδομένου αυτού του κινδύνου, η η κυβέρνηση της Δανίας πριμοδοτεί τις κύριες εταιρείες παροχής ηλεκτρικής ενέργειας για να διατηρούν ενεργούς τους συμβατικούς ηλεκτροπαραγωγικούς σταθμούς προτού αυτοί αρχίσουν να λειτουργούν με ζημιές, ώστε να μην μπει “λουκέτο”.
Οι αρχές της Δανίας ανησυχούν και για τη μελλοντική διαθεσιμότητα ενέργειας από τα γειτονικά κράτη: η Σουηδία σκοπεύει να κλείσει όλα τα πυρηνικά της εργοστάσια και η πλούσια σε υδροηλεκτρική ενέργεια Νορβηγία βρίσκεται κοντά σε συμφωνία με το “ενεργοβόρο” Ηνωμένο Βασίλειο για παροχή της πλεονάζουσας ενέργειας μέσω υποθαλάσσιου καλωδίου.
Η Δανία ως πρωτοπόρος στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας βρίσκεται πρώτη αντιμέτωπη με το πρόβλημα ανασχεδιασμού της κολοσσιαίας αγοράς ηλεκτρισμού, ένα ερώτημα που αργά ή γρήγορα θα κληθούν να απαντήσουν και άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Ο υπουργός Κλίματος Ράσμους Χέλβεγκ Πέτερσεν φλερτάρει με την ιδέα υιοθέτησης ενός μοντέλου τιμολόγησης της καταναλισκόμενης ενέργειας σε πραγματικό χρόνο μέσω της εγκατάστασης “έξυπνων” δικτύων και μετρητών σε όλο το φάσμα των καταναλωτών: όταν το αιολικό δυναμικό θα είναι υψηλό οι τιμές θα πέφτουν. Στην αντίθετη περίπτωση, θα ανεβαίνουν κατακόρυφα αφού οι καταναλωτές θα “καίνε” ηλεκτρισμό από ακριβό άνθρακα και φυσικό αέριο.
Ωστόσο ακόμα και αν τα καταφέρει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, η Δανία θα έχει να αντιμετωπίσει και την πρόκληση της ανεξαρτητοποίησης των μεταφορών από τα ορυκτά καύσιμα έως το 2050.
Οι υπεύθυνοι πιστεύουν πως τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα μπορούν να αποτελέσουν τη λύση, όμως απαιτούν βελτίωση της τεχνολογίας και μείωση του κόστους, σύμφωνα με τον κ. Πέτερσεν.
Ένα δισ. δολάρια στις ΑΠΕ
Μια από τις ταχύτερα αναδυόμενες οικονομίες του κόσμου -και χώρα με τις πιο μολυσμένες πόλεις παγκοσμίως-, η Ινδία ανακοίνωσε ότι επενδύει 1 δισ. δολάρια στις ΑΠΕ και αναθεωρεί κατακόρυφα τον στόχο ισχύος από 22 Γιγαβάτ το 2022 στα 100 (!) Γιγαβάτ ως το 2019.
Από τους 1,2 δισ. ανθρώπους στον πλανήτη χωρίς πρόσβαση σε δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας τα 400 εκατομμύρια κατοικούν στην Ινδία. Πολλοί περισσότεροι δεν έχουν πρόσβαση σε αξιόπιστες και συνεπείς πηγές ηλεκτρικής ενέργειας.
Η κυβέρνηση της χώρας επιτέλους συνειδητοποίησε ότι η ηλεκτροδότηση από πετρελαιογεννήτριες είναι ακριβή και ρυπογόνος σε σύγκριση με την ηλιακή ενέργεια.
Πέρα από τις επενδύσεις στην ηλιακή ενέργεια, η Ινδία σκοπεύει να διπλασιάσει την ισχύ της αιολικής ενέργειας στα 40 Γιγαβάτ ως το 2019.
Προς το παρόν ο πλανήτης αναμένει τα μέτρα εξειδίκευσης του προγράμματος εκτόξευσης των ΑΠΕ στην αχανή χώρα.
