Γράφει ο Αλέξανδρος Δαλέκος
Πρόσφατα, υπό την επίνευση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η Ουκρανία και η Ρωσία υπέγραψαν μία συμφωνία η οποία διασφαλίζει (άνευ απροόπτου και τουλάχιστον για φέτος) την τροφοδοσία τόσο της Ουκρανίας όσο και των υπολοίπων ευρωπαϊκών χωρών με ρωσικό φυσικό αέριο.
Υπάρχει όμως και μία άλλη διάσταση σε σχέση με την Ουκρανία, η οποία έχει προς το παρόν περάσει σε δεύτερο πλάνο και αφορά στην τύχη των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων της Κριμαίας στη Μαύρη Θάλασσα.
Η προσάρτηση της χερσονήσου της Κριμαίας από τη Ρωσία μπορεί σε ορισμένους να μην αρέσει αλλά όπως είναι εμφανές από τις χλιαρές αντιδράσεις τόσο των Ηνωμένων Πολιτειών όσο και της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) ουδείς μοιάζει να ενδιαφέρεται και να είναι ικανός να αμφισβητήσει την κίνηση της Μόσχας στην περιοχή.
Η θαλάσσια περιοχή της Κριμαίας όμως είναι πλούσια σε υδρογονάνθρακες (όπως πλούσιες σε υδρογονάνθρακες είναι και οι περιοχές της Ανατολικής Ουκρανίας που διεκδικούν οι ρωσόφιλοι αυτονομιστές). Στην Κριμαία, υπάρχουν σημαντικά επενδυτικά ενεργειακά projects που προς το παρόν έχουν «παγώσει».
Η ShelI και η ExxonMobil έχουν ήδη καταθέσει, πριν από την προσάρτηση, προτάσεις για την ανάπτυξη και εκμετάλλευση του υποθαλάσσιου κοιτάσματος φυσικού αερίου Σκίφσκα, ύψους 10 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Η Shell μάλιστα έχει σταματήσει τις έρευνες γεώτρησης στο κοίτασμα σχιστολιθικού αερίου Γιουζίφσκα στην Ανατολική Ουκρανία, κοντά στο Ντονέτσκ.
Το βασικό πρόβλημα για τη νέα ουκρανική ηγεσία είναι ότι πέραν των πιέσεων που δέχεται από τη Μόσχα λόγω της διέλευσης ρωσικού φυσικού αερίου από το έδαφός της, κινδυνεύει να απολέσει κάθε δυνατότητα ενεργειακής αυτονομίας και ασφάλειας από κοιτάσματα υδρογονανθράκων που υπάρχουν στο έδαφός της. Στα προβλήματα με τη Ρωσία θα πρέπει να προστεθεί και η ενδημική διαφθορά που έχει κυριαρχήσει στη χώρα από την ανεξαρτητοποίησή της και μετά.
Αν δεν καταπολεμηθεί αυτή η γάγγραινα, μοιάζει αδύνατο να γίνουν εκεί επενδύσεις από δυτικές ενεργειακές εταιρείες, έστω στη Δυτική Ουκρανία.
Σε αυτή την περίπτωση, η Μόσχα θα έχει κερδίσει ολοκληρωτικά παγιώνοντας την «ουδετεροποίηση» της Ουκρανίας και σε αυτό το πεδίο.
