H πρόγνωση της παραγωγής αιολικής ενέργειας αποτελεί το μεγάλο στοίχημα του κλάδου έτσι ώστε να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της διαλείπουσας παραγωγής και αυτή η πράσινη τεχνολογία να καταφέρει να ενταχθεί αποτελεσματικότερα και ομαλότερα στα δίκτυα ενέργειας.
Όταν ο άνεμος δεν φυσά, οι έλικες της ανεμογεννήτριας δεν γυρίζουν και έτσι δεν παράγεται ενέργεια. Επίσης, όταν ο άνεμος φυσά με ταχύτητα χαμηλότερη των 14 χλμ/ώρα επίσης οι ανεμογεννήτριες δεν παράγουν ενέργεια. Η μέγιστη παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας επιτυγχάνεται με ταχύτητα ανέμων της τάξης των 48 χλμ/ώρα.
Από την άλλη πλευρά, οι υπερβολικά ισχυροί άνεμοι μπορούν να καταστρέψουν τις ανεμογεννήτριες. Οι περισσότερες τεχνολογίες ανεμογεννητριών προβλέπουν τη διακοπή της λειτουργίας του συστήματος όταν πνεύσουν θυελλώδεις άνεμοι με ταχύτητες της τάξης των 90 χλμ/ώρα.
Γίνεται εύκολα κατανοητό το γεγονός ότι η τεχνολογία αυτή υπόκειται στις καιρικές διακυμάνσεις και ότι η πρόβλεψη της αιολικής παραγωγής έχει τεράστια σημασία για την εξισορρόπηση του δικτύου διανομής ενέργειας, αλλά και τη διαχείριση της παροχής ενέργειας κατά τις ώρες αιχμής.
Λύσεις πρόβλεψης της αιολικής παραγωγής
Η EDF Energy UK, θυγατρική του γαλλικού ενεργειακού κολοσσού στη Βρετανία, έχει αναπτύξει ένα καινοτόμο σύστημα πρόβλεψης της αιολικής παραγωγής που βασίζεται στη μέτρηση της ταχύτητας των ανέμων.
Μια αντίστοιχη λύση έχει αναπτύξει η αμερικανική IBM. Πρόκειται για το σύστημα HyRef (Hybrid Renewable Energy Forecasting) το οποίο προβλέπει την παραγωγή των αιολικών πάρκων συνδυάζοντας αναλυτικές τεχνολογίες και μετεωρολογικά μοντέλα.
Πάνω στις ανεμογεννήτριες βρίσκονται ενσωματωμένοι αισθητήρες που μετρούν διάφορα ποιοτικά χαρακτηριστικά των ανέμων: ταχύτητα και κατεύθυνση, θερμοκρασία του αέρα κλπ. Οι επιστήμονες της IBM εκτιμούν ότι η τεχνολογία τους μπορεί να συμβάλλει στην αύξηση της διείσδυσης των αιολικών κατά 10% στα κεντρικά δίκτυα.
Εναλλακτικές στρατηγικές
Όσον αφορά στην Ευρώπη μια διαφορετική στρατηγική για μεγαλύτερη ένταξη των ΑΠΕ στο ενεργειακό μείγμα προβλέπει τη σύνδεσή τους σε ένα κοινό ευρωπαϊκό “υπερδίκτυο” που θα επιτρέπει τη μεταφορά του ηλεκτρισμού σε μεγαλύτερες αποστάσεις με λιγότερες απώλειες.
Έτσι, ένα πιθανό πλεόνασμα αιολικής παραγωγής θα μπορούσε να ανακατευθυνθεί σε μια γεωγραφική ζώνη όπου η ζήτηση είναι υψηλότερη από την προσφορά.
Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για τη χώρα μας, αφού η διασύνδεση των νησιών (Κυκλάδες, Βόρειο Αιγαίο, Κρήτη) στο δίκτυο αποτελεί τη βασικότερη προϋπόθεση για την εγκατάσταση αιολικών συστημάτων σε αυτά.
Τέλος, “άγιο δισκοπότηρο” της μετάβασης σε μια πράσινη ενεργειακή οικονομία παραμένει η ανάπτυξη λύσεων αποθήκευσης ενέργειας, πεδίο στο οποίο ήδη σημειώνονται σημαντικές πρόοδοι, όπως για παράδειγμα η τεχνολογία που αναπτύσσει μια νέα ερευνήτρια από τον Καναδά.
