Γράφει ο Αλέξανδρος Δαλέκος
Η Κύπρος και η Αθήνα πέτυχαν να συμπεριληφθεί στα Συμπεράσματα της Συνόδου Κορυφής της περασμένης Παρασκευής μία παράγραφος για τις προκλητικές ενέργειες της Τουρκίας στην κυπριακή ΑΟΖ.
Συγκεκριμένα, εκφράστηκε η «σοβαρή ανησυχία» για την επανάληψη των εντάσεων στην Ανατολική Μεσόγειο και εκλήθη ονομαστικά η Τουρκία «να επιδείξει αυτοσυγκράτηση και να σεβαστεί την κυριαρχία της Κύπρου στα χωρικά της ύδατα και τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου στην Αποκλειστική Οικονομική της Ζώνη». Παράλληλα, επανέλαβε ότι η αναγνώριση όλων των κρατών – μελών είναι απαραίτητη προϋπόθεση για όσες χώρες θέλουν να ενταχθούν στην ΕΕ και ζήτησε «να διασφαλιστεί θετικό κλίμα» ώστε να αρχίσουν και πάλι οι συνομιλίες για το Κυπριακό.
Αναμφίβολα είναι θετικό να υπάρχει αναφορά σε Κείμενο Συμπερασμάτων στο Κυπριακό. Το κρίσιμο βέβαια ερώτημα – που θα απαντηθεί εν ευθέτω χρόνο – είναι ποιο θα αποδειχθεί το πολιτικό αντίκρισμα μίας τέτοιας κίνησης. Και τούτο διότι είναι σαφές στους γνωρίζοντες πως παρασκηνιακά διεξάγεται μία προσπάθεια αποκλιμάκωσης της σημερινής έντασης με τρόπο που θα ικανοποιεί όλες τις πλευρές – άρα και την Άγκυρα.
Η στόχευση της τουρκικής κυβέρνησης είναι να συζητηθεί το θέμα της ενέργειας στις διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό. Με τον τρόπο αυτό θα έχει λόγο την επόμενη ημέρα και θα μπορεί να ελέγχει τις εξελίξεις, αφαιρώντας από τα χέρια της Λευκωσίας το ουσιαστικότερο συγκριτικό πλεονέκτημά της. Για το ζήτημα αυτό έχει καταθέσει στο παρελθόν συγκεκριμένες ιδέες ο Ντερβίς Έρογλου.
Καθώς η Ουάσιγκτον εμφανίζεται προς το παρόν σιωπηλή επί του θέματος και πέραν ορισμένων γενικόλογων δημοσίων τοποθετήσεων έχει αποφύγει να εμπλακεί, παραμένει απολύτως ασαφές τι επιδιώκει και πως προτίθεται να δραστηριοποιηθεί. Αυτή την εποχή, η κορυφαία προτεραιότητα της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής είναι η αντιμετώπιση του τζιχαντιστών του ISIS. Σε αυτό το μέτωπο η Άγκυρα επιδιώκει να διαδραματίσει κεντρικό ρόλο και να εκμεταλλευθεί ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες την έχουν ανάγκη – με ό,τι μπορεί αυτό να συνεπάγεται για πιθανά ανταλλάγματα που ίσως ζητήσει σε άλλα ζητήματα, πχ στο Κυπριακό.
