Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι. Η φθίνουσα δημογραφική πορεία, που επιταχύνθηκε μετά την οικονομική κρίση, την υποχώρηση των εισοδημάτων και τη φυγή της νεότερης γενιάς στο Εξωτερικό, αποτυπώνεται στα στοιχεία του υπουργείου Παιδείας. Μέσα στα τελευταία 15 χρόνια «χάθηκαν» 45.000 πρωτάκια. Το 2010 είχαν γραφτεί στην Α’ Δημοτικού περίπου 115 χιλιάδες παιδιά. Φέτος, λίγα παραπάνω από 71 χιλιάδες. Σε όλη την Ελλάδα, πάνω από 700 σχολεία ανέστειλαν τη λειτουργία τους, ελλείψει μαθητών. Ένας αριθμός που αντιστοιχεί στο 5% του συνόλου των σχολικών μονάδων.
Τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ μας προετοιμάζουν για ένα μέλλον με ακόμη λιγότερα παιδιά. Το 2024 καταγράφηκαν μόλις 68.467 γεννήσεις (35.216 αγόρια και 33.251 κορίτσια), όταν ο αριθμός των θανάτων ήταν σχεδόν διπλάσιος και έφτασε στους 126.916. Οι γεννήσεις υπολείπονται των θανάτων από το 2011, με την ψαλίδα της δημογραφικής κρίσης να ανοίγει κάθε χρόνο και περισσότερο. Πέρυσι ήρθαν στον κόσμο λιγότερα παιδιά από κάθε φορά.
Για πρώτη φορά, εξάλλου, η απογραφή του 2021 έδειξε μείωση του πληθυσμού, από τα 10,8 στα 10,5 εκατομμύρια.
Η υπογεννητικότητα, η φυγή των νέων και η γήρανση του πληθυσμού δημιουργούν την τέλεια καταιγίδα για το Ασφαλιστικό, με τις δυσμενείς επιπτώσεις να μην αφορούν μόνο το μέλλον, αλλά και το παρόν. Οι ηλικιακές ομάδες που κρατούν στις πλάτες τους το ασφαλιστικό σύστημα έχουν συρρικνωθεί, καθώς στην απογραφή του 2021 καταγράφηκαν σχεδόν 300 χιλιάδες λιγότεροι εικοσάρηδες και σχεδόν 380 χιλιάδες λιγότεροι τριαντάρηδες. Η αναλογία εργαζομένων προς συνταξιούχους έχει μειωθεί και αυτή η τάση δεν φαίνεται να υποχωρεί το προσεχές διάστημα.
Ο δείκτης γονιμότητας των Ελλήνων διαμορφώνεται πλέον στο 1,26 παιδί ανά ζευγάρι, χαμηλότερα από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο -και πολύ μακριά από το 2,1+ που απαιτείται ώστε ο πληθυσμός να αυξάνεται, αντί να μειώνεται. Σε απλά λόγια, οι Έλληνες δεν κάνουν παιδιά -και σίγουρα δεν κάνουν δεύτερο παιδί.
Η πανελλαδική έρευνα της Prorata για τον τρόπο που αντιμετωπίζουν οι νέοι τον θεσμό της οικογένειας, το 84% θεωρεί ότι η οικονομική αβεβαιότητα είναι ο κυριότερος λόγος που οδηγεί κάποιον στην επιλογή να μη δημιουργήσει οικογένεια.
Παρά τον χαμηλό αριθμό γεννήσεων, η συντριπτική πλειονότητα δηλώνει πρόθυμη να περιορίσει τα δικά του «θέλω» για να αποκτήσει παιδιά: Το 85% θα μείωνε τις εξόδους του, ενώ σχεδόν το ίδιο ποσοστό θα αγόραζε λιγότερα υλικά αγαθά, και 8 στους 10 θα μείωναν τα ταξίδια αναψυχής.
Οι Έλληνες, δηλαδή, θέλουν να αποκτήσουν παιδιά, αλλά (πιστεύουν ότι) δεν μπορούν…
Το παραπάνω συμπέρασμα επιβεβαιώνει και έρευνα του 2024 για τις πεποιθήσεις των Ελλήνων. Ο μέσος όρος του αριθμού των παιδιών που οι ερωτηθέντες θα ήθελαν να αποκτήσουν διαμορφώνεται σε 2,6. Και σε αυτή τη μέτρηση, οκτώ στους δέκα θεωρούν μεγαλύτερο εμπόδιο την οικονομική ανασφάλεια, ενώ το 30% αναφέρει ως ανασταλτικό παράγοντα την έλλειψη υποστήριξης και υποδομών, όπως παιδικών σταθμών, και ένας στους τέσσερις στη δυσκολία συνδυασμού της μητρότητας με τις εργασιακές υποχρεώσεις.
Αυτοί οι τρεις λόγοι είναι στην πραγματικότητα αλληλένδετοι και αλληλοτροφοδοτούμενοι. Η έλλειψη εγγυημένης πρόσβασης σε υποδομές φροντίδας και φύλαξης παιδιών, δυσχεραίνουν την επιστροφή των γονιών (και ειδικότερα των γυναικών) στην αγορά εργασίας, και αυτό με τη σειρά του εντείνει την οικονομική δυσπραγία. Αντίστοιχα, η έλλειψη παιδικών σταθμών υποχρεώνει τους εργαζόμενους γονείς να πληρώσουν γι’ αυτές τις υπηρεσίες, δημιουργώντας ακόμη μεγαλύτερη οικονομική ασφυξία.
Αυτόν τον φαύλο κύκλο επιχειρούν να σπάσουν ιδιωτικές πρωτοβουλίες, όπως η συνεργασία της Eurolife FFH με τη HOPEgenesis, τη μη κερδοσκοπική εταιρεία που δραστηριοποιείται για την καταπολέμηση της υπογεννητικότητας, τη στήριξη της οικογένειας και την εύρεση λύσεων για το δημογραφικό. Στόχος της συνεργασίας είναι η υποστήριξη των ζευγαριών που θέλουν να δημιουργήσουν οικογένεια, αλλά διστάζουν γιατί δεν έχουν εύκολη πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας και φροντίδας.
Για τον σκοπό αυτό, η Eurolife FFH έχει «υιοθετήσει» 12 απομακρυσμένες περιοχές της Ελλάδας, όπου υλοποιεί την κοινή της δράση με την HOPEgenesis: Πάτμο, Άγραφα, Καστελόριζο, Ανάφη, Άνω Κουφονήσι, Νίσυρο, Χάλκη, Κάσο, Τήλο, Λειψούς, Σίκινο και Οινούσσες
Μέχρι στιγμής, μέσα από το πρόγραμμα έχουν ωφεληθεί 270 οικογένειες. Έχουν γεννηθεί 246 παιδιά και αναμένονται ακόμη 28. Η προσφορά δεν σταματά όμως στη γέννηση των παιδιών, καθώς η Eurolife FFH έχει δεσμευτεί να δημιουργήσει από έναν παιδικό σταθμό στις περιοχές που έχει υιοθετήσει, σε συνεργασία με τους τοπικούς δήμους.
Έχουν ήδη παραδοθεί στις τοπικές κοινωνίες έξι παιδικοί σταθμοί, ενώ συνεχίζονται οι εργασίες για την κατασκευή των υπόλοιπων έξι. Την Κυριακή 5 Οκτωβρίου έγιναν τα εγκαίνια του Δημοτικού Παιδικού Σταθμού στον δήμο Ηρωικής Νήσου Κάσου. Η Κάσος, το νοτιότερο νησί των Δωδεκανήσων, απέκτησε για πρώτη φορά μια δομή προσχολικής εκπαίδευσης, που θα προσφέρει στα παιδιά του νησιού έναν ασφαλή και δημιουργικό χώρο για να κοινωνικοποιηθούν, να παίξουν και να αναπτυχθούν.
Στα εγκαίνια παρευρέθηκε η υπουργός Κοινωνικής Συνοχής, Δόμνα Μιχαηλίδου. «Είμαστε δίπλα σε κάθε πρωτοβουλία που συμβάλλει στην αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος, εξασφαλίζοντας προστασία και προοπτική για κάθε ελληνική οικογένεια», δήλωσε η υπουργός, ευχαριστώντας τη Eurolife FFH και την HOPEgenesis για μια πρωτοβουλία που ενισχύει την εγκατάσταση και την παραμονή οικογενειών στις ακριτικές περιοχές.
«Ο παιδικός σταθμός θα δώσει μια μεγάλη ανάσα στις οικογένειες του νησιού. Θα στηρίξει τους νέους γονείς, θα δημιουργήσει ένα ασφαλές και σύγχρονο περιβάλλον φροντίδας και αγωγής», δήλωσε από τη μεριά του ο δήμαρχος Ηρωικής Νήσου Κάσου, Μιχάλης Ερωτόκριτος.
«Ζωντανό παράδειγμα ελπίδας» αποκάλεσε τον παιδικό σταθμό ο πρόεδρος και ιδρυτής της HOPEgenesis, Στέφανος Χανδακάς. «Η πολυετής συνεργασία μας με την Eurolife FFH αποδεικνύει πως το κοινό όραμα να στηρίξουμε έμπρακτα τις οικογένειες των ακριτικών και απομακρυσμένων περιοχών, δημιουργεί τις συνθήκες ώστε τα νέα ζευγάρια να αισθάνονται ασφάλεια και προοπτική στον τόπο τους», σημείωσε.
Ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Eurolife FFH, Αλέξανδρος Σαρρηγεωργίου, είπε σχετικά: «Η δημιουργία αυτού του παιδικού σταθμού στην Κάσο είναι μια πράξη ουσίας για το νησί, για τις οικογένειες που ζουν εδώ, για τα παιδιά που θα μεγαλώσουν με ασφάλεια, φροντίδα και προοπτική. Για εμάς στην Eurolife FFH, αξία έχει να βρισκόμαστε δίπλα στους ανθρώπους, να τους προσφέρουμε τη σιγουριά που χρειάζονται για να κάνουν το επόμενο βήμα στη ζωή τους, αλλά και τη δυνατότητα να ονειρεύονται. Αυτός ο τόπος θα γεμίσει παιδικές φωνές, και αυτό είναι το πιο δυνατό μήνυμα για το μέλλον»
The post Δημογραφικό: Οι Έλληνες θέλουν να κάνουν παιδιά, αλλά η οικονομική ανασφάλεια και η έλλειψη υποδομών δεν τους αφήνουν appeared first on Newpost.gr.