Η Ελλάδα περνάει πλέον στην αντεπίθεση στις Βρυξέλλες, διεκδικώντας δεκαετή εξαίρεση από τους νέους ενεργειακούς φόρους που προτείνει η Κομισιόν για τα καύσιμα στη ναυτιλία, την αεροπορία και –σε μόνιμη βάση– για την αγροτική παραγωγή. Η κυβέρνηση ξεκαθαρίζει ότι δεν προτίθεται να δεχτεί κάτι λιγότερο, ανοίγοντας επισήμως μια δύσκολη ευρωπαϊκή διαπραγμάτευση.
Κατά την παρέμβασή του στο χθεσινό Ecofin, ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας Κυριάκος Πιερρακάκης χάραξε ευθέως «κόκκινη γραμμή», υπογραμμίζοντας ότι η δεκαετής εξαίρεση είναι απολύτως αναγκαία για τη χώρα: «Οποιοδήποτε μικρότερο χρονικό διάστημα δεν θα το συζητούσαμε», τόνισε, προσθέτοντας ότι η απουσία τέτοιας ρύθμισης θα έχει αρνητικές συνέπειες για την εδαφική συνοχή ολόκληρης της ΕΕ.
Τι σημαίνει για την Ελλάδα – Η στρατηγική του οικονομικού επιτελείου
Η αποφασιστικότητα της Αθήνας δεν είναι τυχαία. Η ελληνική θέση βασίζεται σε τέσσερις αδιαπραγμάτευτους πυλώνες: τη νησιωτικότητα, την ανταγωνιστικότητα, την επισιτιστική ασφάλεια και την ανάγκη διατήρησης της εδαφικής συνοχής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο Πιερρακάκης αναγνώρισε μεν την αναγκαιότητα της πράσινης μετάβασης – υπενθυμίζοντας ότι η Ελλάδα πρωταγωνιστεί στην ανάπτυξη των ΑΠΕ στην Ευρώπη – αλλά απέρριψε την προσέγγιση «ένα μέγεθος για όλους». Όπως σημείωσε, η ενεργειακή πολιτική πρέπει να λαμβάνει υπόψη παράγοντες όπως η βιωσιμότητα, η ανταγωνιστικότητα, η κοινωνική και εδαφική συνοχή.
1. Νησιωτικότητα: Το μεγάλο ελληνικό όπλο
Το ισχυρότερο επιχείρημα της Αθήνας αφορά την ιδιαίτερη γεωγραφία της χώρας και τον κατακερματισμένο νησιωτικό χάρτη. Η επιβολή φόρων στα καύσιμα ακτοπλοΐας και αεροπλοΐας δεν σημαίνει μόνο ακριβότερα εισιτήρια για τουρίστες, αλλά εκτόξευση του κόστους μεταφοράς για τους μόνιμους κατοίκους των νησιών, καθώς και για όλα τα εμπορεύματα και τα είδη πρώτης ανάγκης. Με μια «οριζόντια» εφαρμογή του μέτρου, οι συνέπειες θα είναι εντονότερες για εκείνους που ήδη βιώνουν το βάρος της νησιωτικότητας: πιο ακριβές μεταφορές, πιο ακριβά προϊόντα, μεγαλύτερη ανισότητα.
2. Ανταγωνιστικότητα: Ρίσκο απώλειας μεριδίου σε τουρισμό και ναυτιλία
Η επιβολή νέων φόρων σε ναυτιλιακά και αεροπορικά καύσιμα, προειδοποίησε ο υπουργός, θα βάλει την Ελλάδα σε μειονεκτική θέση έναντι τρίτων χωρών που δεν θα επιβάλουν αντίστοιχες επιβαρύνσεις. Ο ναυτιλιακός κλάδος έχει ήδη εκφράσει ανησυχία ότι ένα τέτοιο μέτρο θα πλήξει την ανταγωνιστικότητα του ελληνόκτητου στόλου. Στον τουρισμό, η φορολόγηση της κηροζίνης θα κάνει τα αεροπορικά εισιτήρια ακριβότερα και το ελληνικό πακέτο λιγότερο ελκυστικό στη διεθνή αγορά.
3. Επισιτιστική ασφάλεια: Νέο κόστος για παραγωγούς και καταναλωτές
Ο Πιερρακάκης υπογράμμισε πως ο αγροτικός τομέας χρειάζεται σταθερότητα και προσβασιμότητα σε προσιτή ενέργεια. Για τον λόγο αυτόν, ζήτησε μόνιμη εξαίρεση των αγροτικών καυσίμων από τους νέους φόρους. Η συνδυαστική αύξηση κόστους παραγωγής και μεταφορών –ιδίως προς τα νησιά– θα μετακυλιστεί σε κάθε προϊόν που φτάνει στον τελικό καταναλωτή: τρόφιμα, φάρμακα, υλικά. Ο κίνδυνος τοπικού πληθωρισμού και ενδοευρωπαϊκών ανισοτήτων είναι ιδιαίτερα ορατός.
4. Εδαφική συνοχή: Το πολιτικό επιχείρημα της Αθήνας
Πέρα από τα τεχνικά επιχειρήματα, η Ελλάδα προβάλλει και μια πολιτική διάσταση: ότι χωρίς εύλογες εξαιρέσεις, η μετάβαση θα αγνοήσει τις γεωγραφικές και οικονομικές ιδιαιτερότητες του ευρωπαϊκού Νότου. Ο Έλληνας υπουργός Κυριάκος Πιερρακάκης κατέστησε σαφές ότι η πράσινη μετάβαση πρέπει να γίνει με όρους ισοτιμίας και όχι με μέτρα που κινδυνεύουν να απομονώσουν γεωγραφικά τμήματα της ΕΕ.
Τι σημαίνει στην πράξη – Πιέσεις σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις
Η συζήτηση στις Βρυξέλλες αφορά την κατάργηση ιστορικών φοροαπαλλαγών για ναυτιλία και αεροπορικές μεταφορές. Για μια χώρα όπως η Ελλάδα, που εξαρτάται από αυτές τις συνδέσεις πολύ περισσότερο από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, οι επιπτώσεις θα είναι άμεσες: αυξημένο κόστος μεταφοράς εμπορευμάτων, μειωμένη ανταγωνιστικότητα, απειλή σε τουρισμό και ναυτιλία – δύο κεντρικούς πυλώνες του ΑΕΠ.
Οι τεχνολογικές εναλλακτικές που… δεν υπάρχουν
Ο κ. Πιερρακάκης πρόσθεσε ακόμη ότι δεν υπάρχουν ακόμη εναλλακτικά καύσιμα σε κλίμακα για την ακτοπλοΐα και την αεροπλοΐα. Συνεπώς, η φορολόγηση δεν λειτουργεί ως κίνητρο μετάβασης, αλλά ως τιμωρητικό μέτρο για κλάδους χωρίς ρεαλιστικές τεχνολογικές επιλογές.
Το επόμενο βήμα της Ελλάδας
Η Αθήνα προσέρχεται στη διαπραγμάτευση με στόχο να μετριάσει τις πιο επώδυνες πλευρές της πρότασης και να εξασφαλίσει μακροχρόνιες εξαιρέσεις. Ήδη επικαλείται το ευρωπαϊκό πλαίσιο που επιτρέπει στοχευμένες μειώσεις φόρων για ευάλωτα νοικοκυριά μέχρι και δέκα χρόνια – και ζητά ανάλογη ευελιξία για τις μεταφορές, όπου η εξάρτηση από πλοία και αεροπλάνα δεν αποτελεί επιλογή αλλά αναγκαιότητα. Η σύγκρουση με την Κομισιόν μόλις ξεκίνησε. Και η ελληνική θέση δείχνει ξεκάθαρα πως το διακύβευμα δεν είναι μόνο οικονομικό, αλλά και βαθιά κοινωνικό και γεωπολιτικό.
The post Η Αθήνα υψώνει «ασπίδα» στα ενεργειακά τέλη: Τα 4 χαρτιά Πιερρακάκη και το μήνυμα «δέκα χρόνια ή τίποτα» appeared first on Newpost.gr.