Η «λογική» αλυσίδα της ευθύνης για τα Τέμπη: Από τον Σπίρτζη στον Μητσοτάκη… και ο Τσίπρας;

By
3 Min Read

Η αναμενόμενη απόφαση ή σκέψη της Κουμουνδούρου να συμπεριλάβει τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη στην πρόταση για σύσταση Προανακριτικής Επιτροπής σχετικά με την υπόθεση των Τεμπών αποτελεί πράξη πολιτικής βαρύτητας. Τεκμηριώνεται, σύμφωνα με τους εισηγητές της, από τη θεσμική του θέση ως εποπτεύοντος πρωθυπουργού και προϊστάμενου των Υπουργών που διαχειρίστηκαν την τύχη της επίμαχης σύμβασης 717 και των σιδηροδρομικών έργων ασφάλειας.

Σύμφωνα όμως με την αριστοτελική μεθοδολογία, όπου η αρχή της αιτιότητας και της συνέπειας είναι καθοριστική, τίθενται εύλογα ερωτήματα.

Συλλογισμός πρώτος – Η καθολικότητα της ευθύνης:

Αν η πολιτική ευθύνη ενός πρωθυπουργού προκύπτει λόγω της ιδιότητάς του ως ανώτατου εποπτεύοντος, και αν μπορεί να καταστεί ποινικά ελεγκτέα επειδή οι υπουργοί του ενεπλάκησαν σε ενέργειες ή παραλείψεις που σχετίζονται με το δυστύχημα,
Τότε το ίδιο πρέπει να ισχύει και για κάθε πρωθυπουργό του οποίου υπουργός εμπλέκεται σε αυτές τις παραλείψεις.
Άρα, εφόσον ο Χρήστος Σπίρτζης – Υπουργός Υποδομών επί ΣΥΡΙΖΑ – δηλώνει δημόσια ότι ζητά τον έλεγχο της δικής του ευθύνης, κατά λογική συνεπαγωγή πρέπει να τεθεί υπό εξέταση και η ενδεχόμενη πολιτική ή ποινική ευθύνη του τότε πρωθυπουργού, δηλαδή του Αλέξη Τσίπρα.

Συλλογισμός δεύτερος – Η συνεκτική κρίση του νόμου:

Αν η Κουμουνδούρου επικαλείται το άρθρο 86 για την ενεργοποίηση διαδικασιών ποινικής διερεύνησης ευθυνών υπουργών, και αν στο κάδρο της περιόδου της ΝΔ εντάσσονται όχι μόνο Υπουργοί αλλά και ο Πρωθυπουργός, τότε για να διατηρηθεί η ίση εφαρμογή του νόμου, δεν μπορεί να εξαιρεθεί ο πρώην πρωθυπουργός όταν ήδη δικός του Υπουργός ζητά να ελεγχθεί.
Ο Σπίρτζης ήταν Υπουργός Υποδομών από το 2016 έως και τον Ιούλιο του 2019, και υπεύθυνος για την εξέλιξη της περίφημης σύμβασης 717. Το γεγονός ότι ο ίδιος αναλαμβάνει πρωτοβουλία να ενεργοποιηθεί το άρθρο 86 για τον εαυτό του, δημιουργεί ιστορικό προηγούμενο πολιτικής ευθιξίας, αλλά και θεσμικό δεδικασμένο.

Το συμπέρασμα:

Αν ο Σπίρτζης, ως υπουργός, ζητά να ελεγχθεί για πράξεις και παραλείψεις επί διακυβέρνησης Τσίπρα, και αν ο Μητσοτάκης, ως σημερινός πρωθυπουργός, τίθεται στο κάδρο επειδή διατέλεσε προϊστάμενος υπουργών με ευθύνη στα Τέμπη, τότε η λογική, η συνέπεια και η ισονομία επιβάλλουν την ενδεχόμενη εξέταση και του Αλέξη Τσίπρα.

Άλλωστε, η πολιτική δεν κρίνεται από τα πρόσωπα που θέλουμε να εξαιρέσουμε, αλλά από τα πρόσωπα που τολμάμε να συμπεριλάβουμε.

The post Η «λογική» αλυσίδα της ευθύνης για τα Τέμπη: Από τον Σπίρτζη στον Μητσοτάκη… και ο Τσίπρας; appeared first on Newpost.gr.

Share This Article