Στις αίθουσες της Καγκελαρίας, η σκηνή ήταν θερμή: αγκαλιές, χαμόγελα, δημόσιες φιλοφρονήσεις, βραβεύσεις. Η καλή χημεία μεταξύ του Έλληνα Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη και του Γερμανού Καγκελάριου Φρίντριχ Μερτς, αν και σε πολιτικά αντίθετα στρατόπεδα, έμοιαζε αυθεντική και με προοπτική βάθους. Όμως, την ώρα που στο Βερολίνο χτιζόταν ένα αφήγημα ευρωπαϊκής σύμπνοιας και μεταρρυθμιστικής επιτυχίας, μία μόνο ερώτηση αρκούσε για να χαλάσει τη σκηνοθεσία: «Τι θα κάνετε για την ελευθερία του Τύπου στην Ελλάδα;»
Η ερώτηση ήρθε από τη Deutsche Welle και ήταν συγκεκριμένη. Η απάντηση του Έλληνα Πρωθυπουργού, γενική και αμήχανη: «Η Ελλάδα είναι μια δημοκρατία που λειτουργεί πολύ καλά… Τελικός κριτής είναι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.» Εν ολίγοις: καμία αναγνώριση του προβλήματος, καμία δέσμευση για αλλαγή, καμία απόπειρα να απαντηθούν ουσιαστικά τα ευρήματα της Έκθεσης των Δημοσιογράφων Χωρίς Σύνορα — που κατατάσσει την Ελλάδα στην τελευταία θέση της ΕΕ για τέταρτη συνεχή χρονιά.
Αυτό που διαφαίνεται δεν είναι μόνο πολιτική αμυντικότητα, αλλά και μια βαθύτερη απροθυμία να ανοίξει έστω και ένας ειλικρινής διάλογος για την ποιότητα της δημοκρατίας μας. Η επίκληση της «λειτουργούσας δημοκρατίας» ως απάντηση σε καίριες θεσμικές ανησυχίες μοιάζει περισσότερο με ρητορικό καταφύγιο παρά με ειλικρινή αυτοκριτική. Γιατί η ελευθερία του Τύπου δεν είναι ζήτημα διεθνούς εντυπώσεων — είναι δείκτης εσωτερικής υγείας.
Απέναντι στις αναφορές διεθνών οργανισμών, ανεξάρτητων δημοσιογραφικών ενώσεων και ευρωπαϊκών θεσμών, η σιωπή της Αθήνας γίνεται θόρυβος. Θόρυβος που ακούγεται πιο δυνατά από τις ευρωπαϊκές αγκαλιές και τα βραβεία. Η δημοκρατία δεν αρκεί να λειτουργεί «καλά» στα λόγια. Πρέπει να φαίνεται, να ελέγχεται και να ασκεί αυτοκριτική.
Όταν ο Πρωθυπουργός της χώρας αποφεύγει να απαντήσει σε μια δημοσιογραφική ερώτηση για την ελευθερία του Τύπου —στο Βερολίνο, μπροστά σε διεθνή ακροατήρια— τι μήνυμα δίνει; Ότι το πρόβλημα δεν υφίσταται; Ότι η κριτική είναι υπερβολική ή κακοπροαίρετη; Ή μήπως ότι η σιωπή είναι η στρατηγική απάντηση στην αλήθεια;
Η ελευθερία του Τύπου δεν είναι διαπραγματεύσιμη. Και όταν τίθεται υπό αμφισβήτηση, η απάντηση δεν μπορεί να είναι επικοινωνιακή αμηχανία. Χρειάζεται πολιτικό θάρρος, θεσμική εντιμότητα και ένα ξεκάθαρο μήνυμα ότι σε μια δημοκρατία, ο Τύπος δεν πειθαρχεί, αλλά ελέγχει.
Αγκαλιές στο Βερολίνο, λοιπόν. Σιωπή στην Αθήνα. Αλλά η Ελευθερία του Τύπου —όσο κι αν ενοχλεί— θα συνεχίσει να ζητά απαντήσεις.
The post Συνάντηση Μητσοτάκη-Μέρτς – Ανάλυση DW: Αγκαλιές στο Βερολίνο, σιωπή στην Αθήνα – Η ελευθερία του Τύπου ζητά απαντήσεις appeared first on Newpost.gr.