Οι αλλαγές στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, που βάσει νόμου θα έπρεπε να τεθούν σε εφαρμογή από το 2027, αναστέλλονται. Ο λόγος είναι ότι οι πρόσφατες μελέτες δείχνουν πως το προσδόκιμο ζωής μετά το 65ο έτος παραμένει ουσιαστικά αμετάβλητο την τελευταία δεκαετία, κάτι που «παγώνει» την ενεργοποίηση της ρήτρας που συνδέει το όριο ηλικίας με την εξέλιξη της επιβίωσης.
Τι προβλέπει η «ρήτρα»
Ο μηχανισμός που θεσπίστηκε με τον νόμο 3863/2010 συνδέει το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης με το προσδόκιμο ζωής. Σε περίπτωση αύξησης των ετών επιβίωσης μετά τα 65, τα όρια ηλικίας θα αυξάνονταν αναλογικά. Αντίθετα, αν το προσδόκιμο παραμένει σταθερό ή μειώνεται, οι ηλικίες παραμένουν αμετάβλητες.
Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, το προσδόκιμο ζωής για τους άνδρες άνω των 65 ετών το 2023 διαμορφώθηκε στα 18,5 έτη (από 18,7 το 2013), ενώ για τις γυναίκες έφτασε τα 21,7 έτη (από 21,6 το 2013). Οι οριακές αυτές μεταβολές δεν δικαιολογούν αύξηση των ορίων ηλικίας το 2027.
Τι σημαίνει στην πράξη
Η εξέλιξη αυτή ευνοεί ιδιαίτερα τους σημερινούς 57άρηδες και 58άρηδες, οι οποίοι έως το 2030 θα έχουν συμπληρώσει το 62ο έτος και με 40 χρόνια ασφάλισης θα θεμελιώσουν δικαίωμα πλήρους συνταξιοδότησης.
Για μειωμένη σύνταξη, το δικαίωμα παραμένει στα 62 έτη με τουλάχιστον 15 χρόνια ασφάλισης και ενεργό ασφαλιστικό δεσμό τα τελευταία πέντε χρόνια.
Όσοι έχουν ήδη θεμελιωμένο δικαίωμα για μειωμένη ή πλήρη σύνταξη δεν επηρεάζονται από καμία αλλαγή.
Εκτός αλλαγών παραμένουν και οι ασφαλισμένοι με αναπηρικά δικαιώματα, οι εργαζόμενοι σε βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα, καθώς και οι ασφαλισμένοι με μέλη οικογένειας με αναπηρία.
Αντίθετα, οι σημερινοί 50άρηδες και 55άρηδες κινδυνεύουν να βρεθούν αντιμέτωποι με αυξήσεις ορίων μετά το 2030, όταν θα εφαρμοστεί εκ νέου η ρήτρα, πιθανότατα ανεβάζοντας το όριο στα 68-69 έτη για πλήρη σύνταξη.
Το χρονοδιάγραμμα
2027 – 2029: δεν θα υπάρξει αύξηση στα όρια ηλικίας.
2030: επανεξέταση με βάση το προσδόκιμο ζωής της περιόδου 2019-2029. Οι πρώτες εκτιμήσεις δείχνουν αύξηση κατά περίπου έναν χρόνο.
Στη συνέχεια, η επανεξέταση θα γίνεται κάθε τρία χρόνια (2033, 2036 κ.ο.κ.).
Το μεγαλύτερο «αγκάθι»: το δημογραφικό
Παρότι η αύξηση των ορίων ηλικίας αναβάλλεται, το δημογραφικό πρόβλημα παραμένει σοβαρή απειλή για το συνταξιοδοτικό.
Ο δείκτης εξάρτησης (65+ προς 15-64) έφτασε στο 175,5 το 2023, που σημαίνει ότι αντιστοιχούν 1.755 άτομα άνω των 65 για κάθε 1.000 σε ηλικία εργασίας.
Ο δείκτης γεννητικότητας στην Ελλάδα έχει πέσει στο 1,3 παιδιά ανά γυναίκα, πολύ κάτω από το όριο αντικατάστασης πληθυσμού (2,1).
Οι συνταξιοδοτικές δαπάνες προβλέπεται να αυξηθούν από 12,7% του ΑΕΠ το 2030 σε 14% το 2050.
Ο πληθυσμός της χώρας εκτιμάται ότι θα μειωθεί στα 7,7 εκατομμύρια το 2070 από 10,4 εκατομμύρια το 2022.
Διεθνείς συγκρίσεις
Η Ελλάδα παραμένει από τις χώρες με τα χαμηλότερα πραγματικά όρια ηλικίας αποχώρησης. Η μέση ηλικία συνταξιοδότησης είναι 63,2 έτη για τους άνδρες και 59,7 για τις γυναίκες, όταν στον μέσο όρο του ΟΟΣΑ διαμορφώνεται στα 64,4 και 63,1 αντίστοιχα.
The post Συντάξεις: «Παγώνουν» οι αλλαγές στα όρια ηλικίας – Ποιοι ευνοούνται και τι σημαίνει η ρήτρα προσδόκιμου ζωής appeared first on Newpost.gr.

