Γράφει ο Αλέξανδρος Δαλέκος
Όποιος έχει παρατηρήσει το τελευταίο διάστημα τις δηλώσεις της Άνγκελα Μέρκελ σε σχέση με τη Ρωσία, μπορεί πολύ εύκολα να διαπιστώσει ότι η γερμανίδα καγκελάριος δίνει πολύ έμφαση στην προσπάθεια της Μόσχας να αυξήσει την επιρροή της σε τρία σημεία: πρώτον, στα Δυτικά Βαλκάνια και κυρίως στη Σερβία, δεύτερον, στη Μολδαβία και, τρίτον, στη Γεωργία. Γιατί όμως η Μέρκελ επιμένει σε αυτά;
Κατ΄αρχήν, το Βελιγράδι προσπαθεί να ισορροπήσει μεταξύ Δύσης και Μόσχας. Πριν από λίγες ημέρες, η Σερβία και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή συμφώνησαν στην υλοποίηση προγραμμάτων διασυνοριακής συνεργασίας με τη Βοσνία – Ερζεγοβίνη και το Μαυροβούνιο, συνολικού ύψους 1,6 εκατομμυρίων ευρώ. Παρά τη συνεργασία αυτή όμως, που λαμβάνει χώρα στο πλαίσιο των ενταξιακών συνομιλιών του Βελιγραδίου με τις Βρυξέλλες, σέρβοι αξιωματούχοι είχαν σχεδόν την ίδια στιγμή διαβουλεύσεις με τον ρωσικό ενεργειακό κολοσσό Gazprom.
Η Μολδαβία αποτελεί άλλο ένα πεδίο αντιπαράθεσης Βερολίνου – Μόσχας. Μπορεί η Ρωσία να έχει στενούς δεσμούς με γερμανικές εταιρείες όπως η Siemens και η Ε.ΟΝ, την ίδια στιγμή όμως η Γερμανία, έπειτα και από αίτημα των μολδαβικών αρχών, ενισχύει την παρουσία σε μία χώρα ευαίσθητη για τα ρωσικά συμφέροντα. Έτσι, η γερμανική κρατική επενδυτική τράπεζα KfW υπέγραψε συμφωνία για χρονική επέκταση της βοήθειας ύψους 2 εκατομμυρίων ευρώ προς τη Μολδαβία με έμφαση στις επενδύσεις στον τομέα της ενεργειακής αποτελεσματικότητας (energy efficiency), ιδιαίτερα για περιοχές κοντά στα σύνορα με την Ουκρανία.
Τέλος, σε ό,τι αφορά στη Γεωργία, η Μόσχα επιδιώκει εμμέσως να τη σύρει στη σφαίρα επιρροής της, χρησιμοποιώντας παράλληλα μοχλούς πίεσης όπως η «ανεξαρτησία» της Νότιας Οσετίας και της Αμπχαζίας. Για τον σκοπό αυτό προσπαθεί να ενισχύσει τη συνεργασία Γεωργίας και Αρμενίας – μίας χώρας που πρόσφατα έλαβε πρόσκληση να συμμετάσχει στην Ευρασιατική Οικονομική Ένωση.
Όλα τα παραπάνω εντάσσονται, σύμφωνα και με γερμανούς αξιωματούχους, σε μία απόπειρα του Κρεμλίνου να αποσταθεροποιήσει χώρες και κυβερνήσεις που διάκεινται θετικά προς την ΕΕ. Είναι ακόμη νωρίς να εκτιμήσει κανείς τις συνέπειες, αλλά η ανησυχία στο Βερολίνο ενισχύεται.
